Sinds een dag of twee….-20

Met een ontzettend dikke ochtend lul, werd Alex de volgende morgen wakker. Het was al laat in de ochtend, bijna lunchtijd. Het feestje van Esther had nog tot in de late uurtjes door gedenderd en hij had de schade qua alcohol ruimschoots in gehaald. Hetgeen zijn hersenen hem nu ook vertelden.
Hij opende zijn ogen en keek naar het plafond. Slechts heel even, moest hij zich oriënteren waar hij ook al weer was. Maar heerlijke sensaties ter hoogte van zijn kruis, vertelden hem genoeg.

Voorzichtig keek hij naar beneden. Esther lag met haar hoofd op zijn buik, haar blonde haren gedrapeerd over zijn borstkas. Ze had het dekbed teruggeslagen en was met haar vingertjes aan het spelen met zijn harde lul. Door het stof heen van zijn boxershort, gingen haar vingers op en neer over zijn schacht. Af en toe pakte ze zijn ballen beet en kneep er lichtjes in.

Esther had inmiddels opgemerkt dat Alex wakker was. Zijn versnelde ademhaling had hem verraden. Teder kneep ze met haar hele hand in zijn lul.

“Heb je lekker geslapen, Lex?” vroeg ze zachtjes zonder te stoppen waar ze mee bezig was.
“Ik heb heerlijk geslapen, Es, maar zo wakker worden is mogelijk nog fijner!”
“Ik…ik, wil je een beetje verwennen….als bedankje voor het mooie verjaardagscadeau. Mag dat?”
“Daar zeg ik geen nee tegen!”

Zachtjes ging ze door met het strelen, het aaien, het liefkozen van zijn lul, die steeds harder werd, leek het wel. Kort trok ze aan het elastiek van zijn onderbroek.

“Ok,?” vroeg ze weer heel zacht.
Als antwoord duwde Alex zijn heupen omhoog en stroopte Esther vlug zijn onderbroek naar beneden. Ze hield even haar adem in toen zijn apparaat slechts een paar centimeters van haar gezicht verwijdert was. Ze had hem al een paar keer vastgehad, zeker die keer in het zwembad was heftig, maar zo dichtbij? Nee, nog niet. En hij leek mogelijk nog imposanter.

Lichtjes liet ze haar vingers over zijn stam glijden. Onderzoekend, genietend, koesterend.
Minutenlang ging ze door met het strelen van zijn lid, elk ribbeltje, elke ader werd betast, millimeter voor millimeter onderzocht ze die heerlijke lul. Af en toe pakte ze met haar handje de schacht vast en trok zijn voorhuid een stukje naar onder. Een druppel voorvocht ving ze op met haar vinger en verdween in haar mondje.

Alex’ ademhaling ging omhoog en met open mond genoot hij van haar behandeling. Hij wist niet wat ze nog zou gaan doen, maar hij hoopte er wel op. Haar mondje. En hij zou het toelaten. Deze keer wel. Wel bij deze vrouw.

“God, wat heb je toch een geweldig, mooie lul, Lex,” hijgde ze zachtjes.
Zelf was ze nu ook behoorlijk opgewonden. Ze voelde dat haar kutje steeds natter en natter begon te worden. En het liefste zou ze hem in haar willen voelen.
Maar ze wist ook dat ze het stapje voor stapje moest doen. Op zijn tempo. En dit was geen stapje, maar een stap voor Alex.

Ze pakte nu zijn lul vast en begon hem wat fermer af te trekken. Ze liet een klein beetje spuug op zijn eikel vallen en trok het velletje nu helemaal naar beneden. Feller en feller ging haar handje nu op en neer. Alex begon wat zwaarder te hijgen en voelde dat zijn ballen al begonnen te borrelen.

Opeens stopte Esther en richtte zich op. Alsof ze aanvoelde dat hij al ging komen.
Zwoel keek ze onder haar arm door naar Alex en likte even aan haar lippen. Ze legde haar hoofd weer op zijn buik en slurpte een druppel van het topje af. Lichte schokjes in zijn lul waren het gevolg. Glimlachend ging ze weer verder waar ze gebleven was.

Alex had het niet meer en af en toe hield hij zijn adem in. In afwachting. In extase. Daarna weer zwaarder hijgend, kreunend.

Snel flitste haar hand nu over de hele lengte van zijn lul. Steeds weer voelde ze de verstrakking in zijn lichaam ten teken dat hij wilde komen en steeds weer hield ze even in. Ze liet nu zijn pik los en kneedde zachtjes één voor één zijn ballen. Vol met zijn heerlijke zaad. Met een vingertje ging ze nog dieper naar beneden en streek kort langs zijn sterretje. Meteen verstarde Alex en kneep zijn billen strak bij elkaar.

“Rustig, Lex,” fluisterde ze zacht, “ik doe niets wat je niet lekker vind, vertrouw me.”

Langzaam voelde ze hem ontspannen en gleed haar vinger weer door zijn bilnaad. En weer terug naar zijn ballen. Ze boog zich iets verder naar voren en ging met haar tong over zijn eikel heen. Gevoelig als een man daar was, kreunde Alex nu iets luider.
Opeens wipte ze met haar duim zijn lul op en hapte hem meteen naar binnen. Even bleef ze zo liggen met zijn eikel in haar mond. Haar tong soepel aftastend, sabbelend. Elk stukje van zijn eikel werd verkend, geliefkoosd. Steeds meer druppeltjes sijpelden naar buiten, welke gretig werden doorgeslikt. Verder en verder liet ze zijn lul in haar kleine mondje verdwijnen en aan de geluiden te horen die Alex produceerde, was ze goed bezig.
Ze vond het fijn om hem te verwennen en legde haar hele ziel én mondje in deze pijpbeurt.

Alex lag met zijn ogen dicht te genieten. Af en toe, als het te gevoelig werd, duwde hij zijn heupen iets omhoog waardoor hij nog verder in haar keel schoot. Met één hand streelde hij nu haar lange blonde haren die nog steeds op zijn borstkas lagen. Even keek hij op en zag haar hoofdje op en neer gaan, steeds sneller en intenser.

Esther sabbelde, knabbelde en zoog dat het een lieve lust was. Ze duwde hem nu zo ver als ze kon in haar keel, voorbij haar huig en liet nog steeds haar tongetje speels over zijn stam glijden.
Daarna liet ze zijn lul uit haar mond glijden en moest ze heel even naar adem happen. Zijn lul was kletsnat van haar speeksel. Geraffineerd smeerde ze dit uit over zijn hele lul en ging weer verder met aftrekken. Opnieuw hapte ze hem naar binnen en ging haar koppie op snelheid op en neer. Al trekkend en zuigend voelde ze aan alles dat Alex niet lang meer nodig had. En toen ze met haar hand zijn zak vastpakte en zachtjes met een vinger over zijn sterretje wreef, duwde ze hem over dat bekende randje.

“Fuck, Esther, ik ga komen!” kreunde Alex luid. Nog harder zoog ze op zijn lul, vastbesloten om alles te ontvangen. Ze voelde zijn hand op haar hoofd verstrakken en met een luide brul kwam Alex klaar in haar mond. In 3 a 4 stralen schoot hij zijn hele zak leeg.
Ze bleef nog heel even liggen met zijn lul in haar mond. Rustig slikte ze alles door, waarna ze langzaam zijn pik uit haar mond liet vallen. Zachtjes trok ze nog wat aan zijn lul alsof ze de laatste druppeltjes eruit wilde persen. Gretig likte ze die ook nog van zijn buik af.

“Man, wat was dat lekker, Es,” fluisterde Alex zachtjes. Gniffelend draaide ze zich om een keek hem even aan.
“Kom bij me liggen,” en hij trok haar omhoog tot ze naast hem lag. Hij pakte haar hoofd met twee handen vast en passioneel kusten ze elkaar. Al vlug ging de kus over in een tongzoen. Dat hij zichzelf proefde maakte hem helemaal niets uit. Ze had hem zojuist een van de beste orgasmes van zijn leven gegeven.
Alex lag languit op de bank, een beetje te pielen op zijn telefoon, terwijl zijn gedachten alle kanten op schoten. Weer thuis, alleen. Hij was de hele dag bij Esther gebleven en had haar geholpen om de rotzooi van het feestje op te ruimen. De afwas, stofzuigen en uiteindelijk weer alle meubels terug sjouwen naar het appartement. Tegen de avond hadden ze nog samen een hapje gegeten waarna Alex naar huis was gegaan. Esther had het liefste gezien dat hij bij haar was gebleven, misschien voor altijd, maar morgen was weer een drukke werkdag. Alex had nog een paar drukke weken, maanden voor de boeg tot aan zijn feestje. Esther had schoorvoetend moeten toegeven ook het nodige werk te moeten verrichten en dat een goede nachtrust, zeker na haar verjaardag, misschien niet zo’n slecht idee was.

Hij vond het fijn om even op zichzelf te zijn. Dat was hij gewend, alleen zijn. Maar nu was er Esther. Hij was gek op haar en genoot van elk moment dat ze samen waren. Haar lach, haar stem, haar humor, dat ongeremde. Op alle mogelijke vlakken, was er wat hem betreft een klik. Zoals zij in het leven stond, kon hem wel bekoren. Hij stond er feitelijk hetzelfde in. Genieten van elk moment dat je aangereikt wordt, op wat voor manier dan ook.
Het enige waar hij zich serieus zorgen over maakte was de intimiteit. Plat gezegd, de sex.
Ja, ze waren intiem, intiemer dan hij ooit was geweest met welke vrouw dan ook, maar hij kon haar nog niet geven waar ze zo naar verlangde. Nog niet. Stap voor stap bouwden ze het op en Esther had enorm veel geduld, en hij hoopte maar dat ze niet dit geduld zou verliezen. Dat dit niet een struikelblok zou worden in hun relatie. Hun relatie? Wat was het eigenlijk wat ze hadden? Hij wist het niet zeker. In ieder geval waren de woorden die er toe deden, nog niet uitgesproken.

Na een tijdje zo gelegen te hebben, stond hij op om alles af te sluiten. Hij liep naar boven en ging naar de badkamer om zich te verzorgen. Terwijl hij zijn tanden stond te poetsen, liet hij zijn blik gaan over alle troep op zijn badmeubel. Nou ja troep, het gros was van Esther. Make up, verzorgingsproducten, haar tandenborstel. Zelfs een gedeelte van zijn inkoopkast was door haar geconfisqueerd. Als ze toch zo vaak bij hem was? Lachend borg hij zijn tandenborstel op en liep naar zijn slaapkamer.

Hij lag al een uur in bed, maar kon ondanks de vermoeidheid de slaap niet vatten.
Er knaagde iets aan hem. Iets wat hij niet uit zijn gedachten kon bannen, wat hem steeds meer dwars zat. Er ging geen dag voorbij dat hij niet aan haar dacht. Een geur, een geluid, een gesprek dat hij voerde, je kon het zo gek niet bedenken of er kwam een associatie voorbij uit hun tijd in Italië. Hij baalde ervan dat ze geen contact meer hadden. Nee, dat zij geen contact meer wilde.
En hij pijnigde zijn hersenen, op zoek naar een ingang, een manier om het goed te maken. Maar ze was vrij duidelijk geweest. En ondanks het feit dat hij iets moois had met Esther, was de aantrekkingskracht van haar, die andere vrouw, minstens zo groot. En op een of andere manier voelde hij diep van binnen dat dit wederzijds was. Maar daar kon hij niets mee, mocht hier ook niets mee.
Twee fantastische vrouwen, die de afgelopen maanden zijn leven waren binnengewandeld. Totaal verschillend, maar beiden op andere manieren deel uit makend van zijn leven.
Hij moest het goed maken met haar. Met Lotte.
En met haar stralende lach in gedachten, viel hij uiteindelijk in slaap.

Ongeduldig stond Alex te wachten voor zijn huis. Ze zouden ieder moment hier moeten zijn.
Het was inmiddels dinsdagochtend en gisteren had hij bericht gekregen dat vandaag de doosjes wijn die hij in Bolgheri gekocht had, bezorgd zouden worden. Dat had hem meteen op een idee gebracht, een manier om de onrust die al weken in zijn lichaam huisde, te sussen. Hij hoopte maar dat het goed ging, dat het goed zou komen. Hij kon toen nog niet weten, dat hij achteraf gezien, een van de beste beslissingen in zijn leven genomen had.

Even later draaide een bestelbusje de oprit op, om vervolgens vlak voor de garage tot stilstand te komen. Samen met de behulpzame chauffeur, laadde hij de 20 doosjes uit en bracht ze naar de garage. Toen de koerier weer was vertrokken, pakte hij 2 doosjes wijn en zette ze in zijn auto. Hij liep nog even terug naar zijn huis om alles af te sluiten en het alarm aan te zetten. Daarna stapte hij in zijn auto en reed met een vaartje de straat op.

Bob zat zoals gewoonlijk achter zijn bureau, hard aan het werk. Uit zijn ooghoek zag hij de deur van het kantoor open gaan en was direct alert. Dit keer liet hij zich echter niet overrompelen en stond direct op.
“Meneer de Beijer,” zei hij, “U bent op zoek naar een van de dames?”
“Goedemorgen Bob,” antwoordde Alex hartelijk, “ik kom eigenlijk alleen voor Lotte. Is ze aanwezig?”
“Zeker, ze zit in haar kantoor. U kunt wat mij betreft gewoon doorlopen! Moet ik u helpen met één van die dozen?”
“Nee, dank je. Dat lukt wel,” zei Alex en liep weg in de richting van Lottes kantoor.
Verschillende mensen keken hem even aan met een glimlachje of slechts een kort knikje
Dit keer geen consternatie of vreemde blikken, maar gewoon een klant die even langs kwam.

Hij liep langs het bureau van Esther en Mira en gaf eerstgenoemde een kort knipoogje en een lieve lach. Onderweg had hij Esther snel een berichtje gestuurd dat hij langs zou komen. Hij had aangegeven even met Lotte te willen praten om de lucht tussen hen beiden te klaren. Esther had direct door gehad waar het over ging en was blij dat die twee gingen proberen om weer on speaking terms te komen. Althans Alex ging een poging doen.

De deur van haar kantoor had geen klink, dus duwde hij met zijn kont de deur open en stapte naar binnen. Lotte stond voorovergebogen achter haar bureau en omdat de deur vrijwel geruisloos was, had ze niet door dat er iemand was binnengekomen. Ze was druk bezig met de planning van een event voor het komend weekend en legde de laatste had aan de seating, zoals voorgeteld door de klant.
Alex schraapte even zijn keel om zijn aanwezigheid aan te kondigen hetgeen Lotte bijna een hartaanval bezorgde, zo geconcentreerd was ze bezig.
Toen ze opkeek en zag wie het was, sloeg de schrik haar nogmaals om het lijf.

“Alex, wat…wat doe jij hier?” vroeg ze verschrikt.
Bij Alex was de schrik, de schok, mogelijk nog groter toen hij Lotte aankeek.
Dit was niet de Lotte die hij kende. Haar blik was dof, wallen onder haar ogen en het was duidelijk dat ze behoorlijk was afgevallen. Onder haar linkeroog zat een verdikking, blauw-groen van kleur hetgeen ze had proberen weg te werken door een overdadig gebruik van make up. Maar de zwelling was nog steeds zichtbaar.
Hij zei niets en keek haar alleen maar aan. En zij keek terug, met een verdrietige blik in haar ogen.
Zijn brein schakelde direct in de hoogste versnelling en zonder iets te zeggen zette hij de wijn aan de kant en stapte het kantoor uit.

Hij ging meteen op Esther en Mira af, liep om het bureau heen en gaf Esther een kus vol op de mond, waar alle collega’s bij waren.
“Ik ga haar meenemen,” zei hij zacht in haar oor, “ik moet met haar praten, zeker nu ik haar gezien heb. En hoe ze eraan toe is.”
“Ik begrijp het,” antwoordde Esther, “ik denk dat ze daar wel behoefte aan heeft en dat het haar goed zal doen. Met jou.”
“Ik ben alleen bang dat ik onze afspraak van vanavond niet ga halen.”
“Dat is niet erg, Lex. Zorg goed voor haar!”
Hij gaf haar nog een kus en keek even naar Mira.

“Ik neem haar even mee, Mira. Even weg van hier, om bij te praten. Ik neem aan dat dit ok is? Ik bedoel, ik ga er vanuit dat jij hier alles in de gaten houdt?” Het klonk bijna dwingend, alsof hij de baas was van de tent.
Mira staarde hem kort aan. Ook zij maakte zich grote zorgen over haar vriendin. En ergens was ze blij dat Alex deze stap zette. Ze vertrouwde hem, ook op basis wat ze van de verhalen van Esther meekreeg, maar nog meer omdat zij als enige meende te weten wat Lotte daadwerkelijk voor Alex voelde. En dat hij bij uitstek, de man, de persoon was, om haar uit dat dal te trekken.
“Geen probleem, Alex. Neem alle tijd die jullie nodig hebben!”
“Ok, dan wil ik je vragen om haar vriend een berichtje te sturen dat het laat wordt vandaag. En dat ze daarom bij jouw blijft slapen. Kun je dat voor mij doen?”
Mira had een hekel aan liegen, maar ze had ook een hekel aan Teun. Dus volgde er bijna een onmerkbaar ja-knikje.
“Zal ik doen, Alex. En zoals Esther ook al zei, zorg alsjeblieft goed voor haar!”

Alex liep weer terug naar het kantoor van Lotte. Die stond nog steeds als een standbeeld achter haar bureau en leek weinig mee te krijgen van wat er allemaal om haar heen gebeurde.
Alex pakte haar jas van de kapstok, griste haar handtas van het bureau en keek haar vragend aan.
“Ga je mee, Lotte?”
“Waar naar toe?”
“Ergens waar het rustig is. Waar we kunnen praten. Even weg van hier.”
“Waarom?”
“Omdat ik heel graag met je wil praten, dat wij met elkaar moeten praten. Of vind jij van niet?”
“Jawel,….maar…..Teun dan?” klonk het aarzelend.
“Teun is geregeld. Ik zou heel graag willen dat er wat er nu tussen ons in staat, verdwijnt. Dit hangijzer. Wil jij dat ook?” vroeg hij nogmaals.
“Ja, heel graag, Alex,” zei ze toen zacht en durfde hem toen pas recht in de ogen aan te kijken.

5 minuten later zaten ze al in de auto. En nog eens 10 minuten later zoefde Alex op hoge snelheid over de snelweg. Onderweg werd er weinig tot niet gesproken. Af en toe keek Alex op zij, maar Lotte staarde contant naar buiten met een holle blik in haar ogen. Hij had geen idee wat er nu in haar omging. Hij wist zeker dat het goed mis was, de grote bult in haar gezicht was daar het bewijs van. Hij maakte zich grote zorgen om haar en was vast besloten haar te helpen waar hij maar kon.
Zijn gedachten gingen kortstondig naar Teun. Als hij nu hier was geweest, had hij hem waarschijnlijk allebei zijn benen gebroken. En dat zou nog maar het begin zijn. Tenminste als er was gebeurd, wat hij dacht dat was gebeurd met Lotte.

Lotte was nog steeds naar buiten aan het staren.
“Waar neem je me naar toe, Alex? Ik herken het hier niet echt.”
“Ergens waar het rustig is. Waar je kunt ontspannen. Waar we kunnen praten. Ergens waar we weer een beetje plezier kunnen maken.”

Hoop ik, dacht hij bij zichzelf. Hij was geen psycholoog of wat dan ook, maar hij hoopte wel dat een verandering van omgeving haar uit die negatieve cocon kon trekken. Dat pantser doorbreken, waar ze zich mee had omhuld. Ze reageerde niet op zijn woorden en tuurde weer naar het snel voorbij trekkende landschap.
Toen hij even later weer even naar haar keek, had ze haar hoofd tegen het raam gelegd en was in slaap gevallen.
Hij gaf nog wat extra gas om zo snel mogelijk op de plek van bestemming te zijn.
Voorzichtig legde hij zijn hand op haar bovenbeen en wreef er zachtjes over. Een licht gemurmel ontsnapte uit haar mond. Vlug trok hij zijn hand terug.

“Nee, laat alsjeblieft je hand liggen. Daar wordt ik rustig van,” zei ze zachtjes en met gesloten ogen.
Hij legde zijn hand weer terug op haar been en merkte aan haar lichaamshouding dat ze nu echt langzaam wegzakte in een rustige slaap.
Hij gaf ontzettend veel om deze vrouw. Misschien wel meer dan eigenlijk goed voor hem was.
Tegelijkertijd zou hij het het niet anders willen, ongeacht de consequenties.

Na een ritje van 2,5 uur verliet Alex de snelweg. Hij moest nog een klein stukje binnendoor en dan waren ze aangekomen op de plek van bestemming. Lotte was langzaam aan het wakker worden en ging rechtop zitten. Ze wreef zich even in de ogen en keek verbaasd om zich heen.

“Hoe lang heb ik geslapen?” vroeg ze.
“Een uurtje of twee.”
“Twee uur?” riep ze uit, “en we zitten nog steeds in de auto? Waar zijn we in godsnaam?”
“In België. De Belgische kust om precies te zijn,” antwoordde Alex rustig. “We zijn er bijna.”

In een dorpje op een steenworp afstand van Knokke had Alex een huisje gekocht. Al jaren geleden.
Niemand wist ervan, Esther niet, zijn vrienden niet en zelfs voor zijn ouders had hij dit verzwegen.
Het was een plek waar hij zich kon terug trekken, alleen. Om tot rust te komen, om te werken aan nieuwe ideeën voor verschillende projecten, maar vooral om zo nu en dan te ontsnappen aan de hectiek van alledag. Om de batterij weer op te laden. Lotte was de eerste persoon die hij hier mee naar toe nam.

Hij draaide een doodlopende straat in en reed helemaal door tot het einde. Hij parkeerde de auto en keek naar Lotte.
“We zijn er, Lotte.”
Lotte staarde naar buiten door het raam. Het huis oogde eenvoudig en was volledig van hout. Maar Alex kennende, waarschijnlijk voorzien van alle gemakken, bedacht ze zich.
Ze stapten uit uit de auto en liepen oven een smal paadje naar de voordeur. Alex toetste de code van het alarm in en liet Lotte voorgaan. Daarna stapte hij ook naar binnen en sloot de voordeur weer achter zich. Het rook er nogal muf, want hij was er al een tijdje niet meer geweest.
De woonkamer was donker, maar van wat ze kon zien, knus en comfortabel ingericht.
Alex liep naar de ramen en schoof de donkere gordijnen aan de kant. En direct baadde de hele ruimte in het licht. De zomer was nu goed begonnen en de zon deed flink zijn best. Hij maakte de grote deuren naar het terras open en een aangename zeelucht verspreidde zich door de ruimte.

Lotte was nu bij hem komen staan en staarde met open mond naar het uitzicht.
Achter het huis bevond zich een gigantisch vlonder terras, waar je maar een trapje hoefde af te lopen en je stond op het strand. De zee was nog geen 100 meter verder.
Lotte stapte naar buiten en inhaleerde diep om vervolgens met een diepe zucht weer uit te ademen.

“Ik moet even weg, Lotte,” klonk toen weer de stem van Alex, “ik ben hier al een tijdje niet meer geweest en ik ga even wat noodzakelijke inkopen doen, ok? Wat te eten, koffie en wat toiletartikelen.”
“Dat is goed. Hoe lang ben je ongeveer weg?”
“Niet langer dan een uurtje, denk ik.”
“Prima, dan zie ik je dadelijk wel weer,” zei ze rustig, haar blik nog steeds gericht op de oneindige zee.

Toen Alex een tijdje later weer thuiskwam en de woonkamer binnen stapte, was het opvallend stil. Een glimlach gleed over zijn gezicht toen hij naar de bank keek. Ze had haar schoenen uitgetrokken en lag in foetus houding vredig te slapen. Hij pakte een fleece dekentje uit een kast en legde dat voorzichtig over haar heen. Hij gaf haar teder een kusje op haar kruin en ruimde toen alle gekochte spullen op.
Met een stevige kop koffie in de hand ging hij buiten zitten, op het terras.
So far so good, dacht hij. Ze was met hem meegegaan, ze waren hier. Niemand die hun zou storen. Dit was stap 1, de volgende stap zou heel wat zwaarder worden, besefte hij zich. De lucht klaren. Praten. Heel veel praten….