Moeder en dochter 3

Elise en Julie

Een waargebeurd maar traag opgebouwd verhaal, alleen de namen van de personages zijn veranderd.

Julie lachte spontaan en zei : “altijd geweten dat die vader van mij een goeie smaak heeft” en ze legde het bh-tje op de lavabo. Dan greep ze naar de tas die ze meegebracht had en die ze in het ligbad had gezet. Daar haalde ze een lang stuk plastiek uit, in feite een soort, doorschijnende, plastiek zak, maar dan zonder bodem. Die schoof ze over de plaaster op het zere been van Elise, daarna volgden twee elastieken. De éne schoof ze dubbel over de plastiek net onder de plaaster, de andere schoof ze net over de bovenkant van de plaaster. Daarbij raakte ze met de achterkant van haar hand heel even het kutje van Elise aan. Prompt verstijfden beide tepels van Elise. Julie had het gemerkt.

Julie liep naar de inloopdouche, draaide de kraan open en liep terug naar Elise. Ondertussen rolde ze haar mouwen op, zette Elise recht op het goeie been en zei : “die plaaster mag onder geen beding nat worden, want dat geeft een akelig gevoel en dat droog erg slecht uit”. Ze strompelt met Elise naar de regendouche en duwt ze er onder. Na een paar seconden, glimt het hele lichaam van Elise. Ze geniet van het stromende water. Dan draait Julie de kraan dicht, grijpt naar een fles shampoo die daar staat en zegt : “draai je om Elise”. Met een ferme scheut shampoo in één van haar handen, begint ze het lange haar van Elise te wassen en ze geeft tegelijk een soort hoofdmassage.

Eens het hoofd van Elise vol schuim, grijpt Julie naar een douchespons die er ligt, giet er een ferme scheut douchegel op en begint Elise op de rug, van in de hals helemaal in te sponsen. Met de spons gaat ze door de bilnaad van Elise, die een gilletje laat, maar Julie laat zich niet van de wijs brengen, gaat een paar keer door de bilnaad op en neer met de spons en dan plots met de wijsvinger van de andere hand, steekt ze een kootje of twee in het sterretje van Elise en gaat daarmee in en uit. Dan nog een veeg of twee met de spons door de hele bilnaad en dan zegt ze : “omdraaien aub”.

Elise draait met moeite haar voorkant naar Julie, ze heeft een erg rood hoofd, maar durft niets te zeggen. De licht bruine tepels op haar borsten staan keihard. Ze moet zich aan de zijkant met twee handen vasthouden om niet om te kieperen, maar ze probeert toch om met één hand haar borsten te bedekken. Julie zegt prompt : “laat dat maar en blijf je goed vasthouden”. Elise gehoorzaamt, gewoon omdat Julie, een nieuwe scheut douchegel op de spons, in haar hals begint te wrijven, dan over de zijwaarts gestrekte armen, dan over de oksels, dan haar zijkant en dan begint Julie met die spons meermaals cirkeltjes te draaien over haar borsten. Die zijn niet erg groot, zo’n 85C vermoed ze.

Na een tijdje stopt ze met die borsten, daar had ze toch iets meer tijd aan besteed omdat ze daardoor terug dacht aan de leuke tijd, toen zij nog een puber was en dat zij met haar toenmalige vriendinnetjes, Debby en Elske met mekaar van alles uitgespookt had. Maar dat is voor een ander verhaal.

Eens terug bij de les, gaat Julie met de spons over de buik, de lies en het goede been van Elise, helemaal tot beneden. De kleine stukjes van het andere been deed zo ook, dan ging ze met de spons over het kutje. Niet al te zachtaardig, ging ze vanop het schaambeen, met de spons, over het kutje, tussen haar dijbenen door tot in de bilspleet. Dat herhaalde ze een vijftal keer. Dan smeet ze de spons in de nis en met de blote hand, verzamelde ze wat schuim en schoof dan twee vingers, van boven af, over het klitje tot in het kutje van Elise. Weer liet die een kreetje. Julie, die deed of er niets aan de hand was, ging met die twee vingers een paar keer in en uit het kutje. Elise kon een kreuntje niet onderdrukken.

Dan zei Julie : “zo, overal proper” en ze draaide de regendouche terug open. ‘Verdomme’ dacht Elise bij zichzelf, ‘ze had best wat verder mogen gaan’. Julie van haar kant dacht : ‘pa, wat doe je me aan, zo’n mooi schepsel doen wassen, ik ga mijn best moeten doen om daar af te blijven’. ‘Zodra ik thuis ben, zal Berreke, mijn vent me moeten pakken, want die Elise maakt me veel te geil’. Ondertussen spoelde alle schuim van Elise af. Julie hiep daar een beetje bij, door met beide handen door het hoofdhaar van Elise te kroelen. Die genoot.

Elise wou uit de douche stappen, maar Julie hield haar tegen. “Nog eerst conditioner op je haren” zei ze.

Een minuut later stond Elise met een hoofd vol conditioner. Dan werd alles weggespoeld en Julie draaide de kraan toe. “Blijf maar staan” zei ze. Ze liep naar het handdoekrek en kwam met een kleine handdoek voor het hoofdhaar terug en begon daarmee de haren van Elise te drogen. Daarna greep ze naar een grote handdoek en begon minutieus het hele lichaam van Elise af te drogen. Niet zachtjes, maar ook niet te bruut ging ze over het hele lichaam. Op het laatst ging ze nog een paar keer door de bilnaad en over het kutje om als allerlaatste te vragen om op haar te steunen.

Dan zette ze Elise op het kleine krukje en droogde beide voetjes af. Ze zei : “kom maar recht en steun op de lavabo”. “Welke kleding wil je aan ?” “Pak maar wat uit mijn kamer” zei Elise.

Julie schoot de slaapkamer van Elise binnen, snuffelde in een kast, kwam met een kleedje dat half tot op het bovenbeen kwam, tevoorschijn. “Dat is iets leuk” zei ze. Elise had het gele bh-tje al terug aan gedaan. Julie bekeek haar en zei : “één van jouw slipjes aandoen, gaat niet lukken, waar is de slaapkamer van je mama ?” Elise was te verbaasd om te snappen wat Julie wou, dus zei ze maar : “volgende deur links”. Julie was al weg, ging de slaapkamer van Marie-Claire, zag een deur die uitgaf op een dressing ruimte en ze dook ineens in de kasten. Iets later, kwam ze triomfantelijk terug de badkamer binnengehuppeld.

“Dat is de grootste slip die ik kon vinden, jouw mama is wat breder op de heupen dan jij, dus misschien lukte het ons om die over de plaaster te krijgen”. Elise keek verbaasd. Julie zei : “Elise, meisje, ik kan jou moeilijk zonder slip, door mijn papa naar de kiné laten voeren”. “Als die jou blote kutje ziet, dan wordt die gek en gaat jou willen bespringen”. Ze schaterlachte.

Julie zette zich op beide knieën op de grond voor Elise nadat ze de mama-slip over de voetjes getrokken had. Dan trok ze Elise recht van het krukje en schoof met veel moeite de Sloggy tot over de plaaster. Met een beetje frunniken, hier en daar, kreeg ze de slip op zijn plaats. Rond de lende zat die slip wat losjes, maar de rest paste wel. Dan stond Julie recht, deed het jurkje eerst over het hoofd van Elise en dan één voor één de armen door de mouwen. “Nu nog je haren drogen” zei ze. “Dat hoeft toch niet” probeerde Elise tegen te wringen, maar Julie zei : “tut, tut, dat moet, jij moet netjes zijn, anders krijg ik onder mijn voeten van mijn papa”. Ze lachte weer.

Iets later had Julie het krukje met Elise er op, midden voor de lavabo gezet en begon ze met een haardroger en een borstel het dik, krullend, blonde haar van Elise te bewerken. Na zeker een kwartier minutieus kapsterswerk van Julie, bekeek die het geleverde werk en zei : “Elise, jij hebt niet alleen een prachtig vrouwenlichaam, maar je hebt ook schitterend mooi haar, proficiat”. “Nu nog schoentjes” riep ze uit. Ze holde weer weg en kwam uit de slaapkamer van Elise met witte sneakers en witte sokjes. Een minuut later had Julie die dingen aan de voeten van Elise aan gedaan. Ineens was ze weer weg, een moment later rolde ze de rolstoel die ze in de slaapkamer tegengekomen was, voor de deur van de badkamer, bracht Elise voorzichtig tot voor die stoel, liet ze traag erin zakken en rolde de stoel met Elise en al tot in de woonkamer.

Alles tezamen, was dik anderhalf uur bezig geweest. Ze rolde Elise tot tegen de eetkamertafel, pakte de stoel naast Elise en ging zitten. “Zo” zei ze hardop, “jij bent helemaal klaar om de dag aan te vatten”. Marie-Claire, die ietwat lusteloos in een salonzetel door een modemagazine bladerde, keek zelfs niet op. Julie, die geen reactie zag of hoorde, zei dan maar : “nu zou ik wel een koffie lusten”. Dat had ze redelijk hard gezegd, opdat Marie-Claire het zeker zou gehoord hebben, maar die bewoog niet. Tegelijk zag ze de blik van Elise versomberen. Die fluisterde : “sorry, Julie, je zult zelf een koffie dienen te maken”. “In de keuken” en ze gaf de richting aan door met haar hoofd te bewegen, “staat een espressomachine”. “Wil je zo lief zijn voor mij ook een koffie te maken”. “Natuurlijk” zei Julie en die schoot de keuken in. Else keek haar mama aan en fluisterde : “waar zijn je manieren, mama” maar die reageerde met een boze blik en zei erg arrogant en hautain : “zolang dat mens hier binnen is, ben ik er niet, ik wens daar geen contact mee”.

Julie had in de keuken de reactie van Marie-Claire gehoord, maar kwam gezwind de woonkamer binnen met twee koffies. Ze keek Elise en zag diens ogen erg waterig staan. “Zo, lekkere koffie” zei ze en ze glimlachte naar Elise. Ze dronk van haar koffie, legde ondertussen één hand op de onderarm van Elise en zei : “Elise, schat (dat laatste woord sprak ze veel harder uit), je ziet er, ondanks jouw ongeval en je lange verblijf in ziekenhuis gewoon prachtig uit, nu nog revalideren en alles komt in orde”.

Marie-Claire, die het woord ‘schat’ gehoord had, zei bitsig : “zit jij nou mijn dochter te versieren, terwijl ik er bij ben ?” Julie lachte, ze gaf een knipoog aan Elise, draaide haar hoofd naar Marie-Claire en zei bijna plechtig : “maar mevrouw Duvivier, ik ben een getrouwde vrouw, met vier kinderen, wat denkt u wel”. Marie-Claire zag duidelijk dat Julie haar gewoon uitlachte. Ze nam nog een slok van haar koffie en zei : “Elise, schat (weer met de nadruk op dat woord), morgen ben ik hier weer om zeven uur, tot morgen” en weer gaf ze een knipoog aan Elise.

Ze ging naar de voordeur van het appartement en opende de deur. “Ah, ja” zei ze nog richting Elise : “doe de groetjes aan mijn papa”. Dan draaide ze zich in de richting van Marie-Claire en zei, weer vormelijk : “mevrouw Duvivier, u vindt het toch niet erg dat ik een slip van u bij Elise aangedaan heb, de hare zijn wat te klein om over haar plaaster te krijgen”. Ze lachte en trok de deur dicht.

Marie-Claire was sprakeloos. Dat mens had in haar lingeriekast gezeten, zonder iets te vragen. Marie-Claire kon niet goed vatten wat er gebeurd was en haar dochter Elise, zat haar duidelijk met een spottend lachje, uit te lachen. Ze voelde erg veel woede binnenin, ze had niks controle over het gebeuren, in werkelijkheid, kreeg ze een soort angstaanval, die ze hard probeerde te camoufleren. ‘Wat gebeurde er allemaal ?’ dacht ze. Elise van haar kant, had genoten van een wervelwind die in haar leven gedonderd was, die morgen. Ze dacht aan de hand door haar bilnaad, de spons over haar borsten, over haar kutje en de paar vingers die er even ingezeten hadden, over het aankleden, over de koffie die voor haar stond, over de opmerking van Julie aan haar mama, in verband met het slipje, ze lachte en genoot van de wervelwind, genaamd Julie. Bij zichzelf dacht ze ook : ‘wat gebeurt er toch allemaal met mij’ maar ze genoot verder en al nippende aan haar koffie, herbeleefde ze dat nogal intense anderhalf uur met Julie.

Julie van haar kant, reed naar huis, maar onderweg belde ze me. “Paps, ik snap dat jij voor de Elise wilt zorgen, dat is een wondermooi mens, zowel van binnen als van buiten, helaas is haar mama een kreng van het hoogste kaliber, wees met dat mens maar erg voorzichtig”. Dan gaf ze een gedetailleerd verslag van die morgen, inclusief dat ze met één vinger in het kontje van Elise gezeten had, en met twee in het kutje, want het moest daar ook proper zijn” zei mijn schavuit . We haakten in. Julie reed naar huis, om zich door haar man te laten ‘verzorgen’, want door de wasbeurt van Elise was mijn dochter erg opgewonden geraakt. Dat vertelde ze me nog aan de telefoon. Openhartig, direct en eerlijk was en is mijn Julie wel.

Tien voor negen, bel ik aan bij de Duviviers. Een minuut later sta ik boven. Ik geef een kus op de kruin van Elise en zeg : “dag mevrouw Duvivier”. Die reageert niet. “Tijd voor kiné” zeg ik dan maar en rol Elise naar de lift. Geen vijf minuten later rol ik haar bij de kinésistenpraktijk binnen.

Een jonge vrouw komt aangehold en zegt : “jij bent Elise Duvivier ?” Die knikt. Volg mij maar zegt ze tegen ons beiden. “Ik ben Margot Hellemans” zei ze, “de dokters uit het hospitaal hebben jouw dossier doorgestuurd en me dan gebeld”. “Wij gaan mekaar veel zien, want er is werk aan de winkel”. “Voorlopig, zo lang je die plaaster hebt, gaan we er voor zorgen dat al jouw spieren wakker blijven en in goeie conditie”. “Zeker alle spieren rond de heup die je brak en waar nu een bout in zit”. “Eens die plaaster weg, en dat is ongeveer over een week of zes, zullen we jouw been onder handen moeten nemen”. “Zowel de spieren van je dijbeen, je knie en je onderbeen zullen dan erg verzwakt zijn”. “Tevens geef ik een aantal oefeningen mee, die je thuis kunt doen, zoals het krollen van je tenen van de beplaasterde been, of het ronddraaien van de enkel van dat been, dat bespaard nadien veel tijd”.

Elise hielp ik op een grote massagetafel en ik ging in de wachtkamer zitten. Elise wou protesteren, maar ik zei : “Elise, laat Margot haar werk maar doen, ik moet die niet gaan afleiden”. Margot knikte dankbaar. Ik hoorde Margot nog zeggen : “is dat de vent die jou opgeraapt heeft ?” “De chirurg, die jou opereerde, vertelde me dat een oudere man jouw leven gered heeft”. “Gaat die jou elke dag naar hier brengen ?” Elise zal wel geknikt hebben, want ik hoorde niets.

Een uur later, reed ik Elise terug naar huis. Ik vertelde haar dat mijn dochter gebeld had en gezegd dat Elise een pracht van een vrouw was. Van de vingers in haar kutje of kontje zweeg ik. Eveneens zweeg ik over de opmerking over het kreng-zijn van haar mama.

Vijf na tien, rolde ik ze terug het appartement binnen. “Wil je een koffie ?” vroeg Elise. Ik keek naar het gelaat van Marie-Claire en zei : “een andere keer Elise, ik ga er vandoor”. Elise had mijn blik gezien en knikte. “Tot maandag” zei ik en ik vertrok, nadat ik ze een kus op de kruin gegeven had, weer tot grote ergernis van Marie-Claire.

De zondag was mijn dochter Julie, Elise om zeven uur gaan wassen, Marie-Claire had haar geen blik gegund. In het naar huis rijden, belde Julie me en zei : “paps, die Elise is echt een schatje, maar haar moeder zowat het tegenovergestelde” en ze haakte in. Kiné was er niet op zondag, dus maandag morgen was Julie weer op post. Ik zou tegen negen komen om haar naar de kiné te rijden.

Tijdens het douchen van Elise, had Julie merkelijk langer met het wassen en daarna afdrogen van de borsten, het kutje en het kontje van Elise bezig geweest. Elise had daarop gezegd : “Julie, ik geniet ongelofelijk veel van wat je met me doet, maar ik geraak daar erg opgewonden van”. Julie had daar doodleuk op geantwoord : “Elise schat, mijn papa wil dat ik je zolang nodig, elke morgen kom wassen, dat doe ik met plezier”. “Jij hebt een prachtig lichaam, je bent buitengewoon mooi en ik moet toegeven, voor ik gehuwd was, tijdens mijn puberteit heb ik met een aantal van mijn beste vriendinnen, nogal wat gerotzooid”. “Ik heb de grootste moeite om niet hetzelfde met jou te doen”. “Dat kost me heel wat zelfbeheersing”. “Of dat ooit toch gebeurd of niet, dat weet ik nog niet”. “Misschien ooit, maar ik moet daar nog eens over nadenken, ik wil zeker mijn man niet bedriegen, als hij er geen probleem van maakt, dan zou het kunnen, maar dat moet ik vooraf weten en dat jij dat echt wilt, ook natuurlijk, dat is één en dan ik vraag sowieso eerst de toestemming van mijn papa”. “Als hij dat niet wilt, gebeurt er niets”.

Elise had daarop gezegd : “dat jij je man niet wilt bedriegen, dat snap ik, ook al zou het niet bedrog zijn met een man, maar met mij, een vrouw zijnde, dus ik zou graag hebben, dat jij van je man de toestemming krijgt vooraf”. “Dat vind ik logisch”. “Zegt hij neen, dan wil ik het ook niet, want ik weet van je papa, dat jij met Brecht of beter Berreke, je man, erg gelukkig bent en ik wil dat zeker niet kapot maken”. “Dat jij ook vooraf de toestemming van je papa vraag, dat vind ik dan weer merkwaardig”. Julie had daarop erg ernstig naar Elise gekeken en dan gezegd : “Elise, mijn papa, is mijn afgod, die weet alles van mij, meer nog dan mijn vent, die doet alles wat ik vraag of ooit vroeg, die heeft mij dikwijls uit de penarie gehaald, die was er altijd voor mij en sprong voor mij altijd, en dat was heel dikwijls, in de bres”.

“Als wij samen iets uitspoken, Elise, hoe graag ik dat ook zou willen, als ik weet dat mijn papa daar een slecht gevoel bij heeft, dan doe ik het zeker niet, gewoon uit respect voor hem, zelfs al zou je me smeken”. Elise had de heel ernstige uitspraak van Julie aangehoord en enorm verbaasd over de bijzonder sterke band tussen mijn dochter en mezelf. Ze was sprakeloos.

Eens ze uit het appartement van Elise en haar mama vertrokken was, op weg naar huis, belde ze me. Ze gaf verslag van het gesprek. Mijn reactie daarop was simpel : “Julie schat, wat je ook doet met Elise, vraag altijd eerst toestemming aan Berreke, jouw man”. “Probeer te peilen of hij echt geen bezwaar heeft en niet zomaar ‘ja’ zegt om je een plezier te doen, maar binnenin het er moeilijk mee heeft”. “Je moet hiervan echt zeker zijn, anders breng jij jouw geluk met Berreke in gevaar en dat is het laatste wat ik wil”. Ze ging het hem diezelfde dag, de maandag dus, nog vragen. Dan vroeg ze : “paps, zou jij er een probleem mee hebben, mocht ik het kutje van Elise likken ?” Julie is altijd nogal direct geweest.

Ik zei daarop : “Julie, schat, Elise heeft me al gevraagd om haar te ontmaagden, maar dat wil ik niet doen vooraleer ze achttien is”. “Dat is maar eind dit jaar, in november, dacht ik, dus tot dan spook ik niets uit en als ze het dan nog wilt, dat zien we dan wel, als het zo ver is, we zijn nu einde mei, dus er moet nog ‘veel water door de zee’”. “Dat jij ondertussen onze Elise met jouw aangeboren passie verwent, lijkt me zelfs een goed idee”. “Anders gaat ze misschien gefrustreerd geraken”. “Voorwaarde is en blijft dat jouw man, er volmondig mee instemt”. “Ok” zegt Julie en we haken in.

Julie was rond half negen bij Elise vertrokken en ik kwam om tien voor negen haar halen voor de kiné. We nog maar in de lift om naar de kiné te gaan, als Elise vroeg : “Rick, ik heb jou al gezegd dat ik door jou ontmaagd wil worden, maar daarop zei jij dat je dat maar wou doen, van zodra ik achttien ben”. “Ik blijf bij mijn keuze, maar mag ik mij laten gaan met je dochter ?” “Elke morgen, als die mij onder de douche zet, word ik enorm opgewonden, die wast mij echt grondig, maar ze wil nog niet verder gaan zonder jouw toestemming”.

Ik lach en zeg : “Elise, schat, je bent goddelijk”. Ik gaf verslag van het gesprek met mijn dochter. Bij het naar binnen rollen van Elise bij de kiné, zei ze : “jullie twee zijn echt niet te doen”. Ik ging in de wachtkamer zitten en Margot, de kinesiste, gaf Elise haar behandeling.

Bij het terugrijden van Elise naar het appartement, zei ze : “ik hoop echt dat de man van jouw dochter zijn toestemming geeft aan Julie”. “De jouwe heb ik al” grinnikte ze. Ik lachte en zei : “Elise, ik hoop het voor jou ook”.

Op het appartement zei de mama van Elise geen woord tegen me, ze zat gewoon met een zuur gezicht in de zetel, weer in één of ander magazine te bladeren. Ik maakte me dan maar snel uit de voeten.

De dag erna, dinsdag, verscheen ik terug op het appartement om zo’n tien minuten voor negen. Ik liep gewoon naar de badkamer, maar daar was niemand. Marie-Claire zei : “ze zijn in de kamer van Elise, jouw dochter is de mijne nog aan het aankleden, het heeft vandaag wat langer geduurd in de badkamer”. Dus klopte ik op de enige gesloten deur die er was en Elise riep : “binnen !” Elise zat al in de rolstoel met een smile van ‘hier tot in Tokyo’ op haar gelaat en Julie was de sneakers van Elise aan het toeknopen.

Dan stond Julie recht en zei : “hoi paps” en gaf me een zoen. Ik zag direct dat ze erg blozende kaken had en na haar zoentje op mijn kaak zei ik : “blijkbaar had Berreke geen bezwaar” en ik lachte. Elise knikte heftig ter bevestiging en Julie werd er zowaar verlegen van, dus zei ze maar : “bedankt papa, dat jij ook niet tegen gesparteld hebt”. Ik lachte en zei : “kom naar de kiné, we zijn al wat laat”.

Twee minuten later rolde ik de rolstoel uit de lift beneden, bukte Julie zich en gaf een korte tongzoen aan Elise. “Tot morgen” fluisterde ze.

Ik rolde Elise in de richting van de kinépraktijk. Onderweg er naartoe, zei Elise : “Rick, je hebt een fantastische dochter, ze heeft me ongelofelijk goed verwend, ik wist niet dat zoiets bestond, ze heeft me twee keer laten ontploffen van genot, één keer onder de douche en één keer op mijn bed vooraleer ze me aangekleed heeft”. “Goed voor jou” zei ik, “straks ga ik nog jaloers op mijn eigen dochter moeten worden”. Ik lachte en Elise ook.

Bij de kiné aangekomen, giechelde Elise nog steeds en ik had een glimlach op mijn gelaat. Margot, de kinésiste zei : “dat zie ik graag se, twee vrolijke mensen” en ze nam de rolstoel over.

In de weken die volgden, bleef Julie bij Elise, elke morgen tot ik toekwam om haar naar de kinépraktijk te rollen. Later zou ik vernemen, dat Julie, elke morgen Elise in haar slaapkamer wekte door haar een tongzoen te geven, dan uitkleedde en onder de douche klaar likte, dat ze talloze tongzoenen aan mekaar gaven en dat ze snel, vooraleer ik toekwam Elise op haar bed nog een keer klaar likte. Het heeft zeker vier weken geduurd, vooraleer, op vraag van Elise, die Julie klaar likte. Elise had gevraagd aan Julie, om met haar knieën naast haar hoofd op bed te gaan zitten en met haar kutje op haar mond.

Eerst wou Julie dat niet, maar na consultatie bij Berreke, haar man, likte ze van dan af, elke morgen Elise klaar en liet ze zich daarna elke morgen door Elise zelf klaar likken. Een evenwicht was gevonden. Enkel de aanwezigheid van de mama, Marie-Claire in het appartement, verplichte hen om de seksactiviteiten zo stil mogelijk te doen. Onder de douche was dat geen probleem, want het geruis van het neervallende douchewater, was luid genoeg om hun gekreun te camoufleren, maar in de slaapkamer nadien, moesten ze zich toch wat inhouden.

De eerste week van augustus van dat jaar, mocht de plaaster van het dijbeen af en dat gaf meer mogelijkheden om van mekaar te genieten en het lastige bedekken van die plaaster onder de douche, was ook niet meer nodig.

De tweede en derde week van augustus, zou de kinépraktijk gesloten zijn. Margot, de kinésiste, gaf een aantal oefeningen mee, die ze tijdens die week konden doen. Het was op vraag van Berreke, die zei : “laat die veertien dagen, die Elise maar naar hier komen, dan hebben jullie beiden geen last van haar moeder, hoef jij niet telkens elke morgen uit je bed om zes uur, om naar Wilrijk te rijden en je kunt rustig die oefeningen hier doen”. Er was maar één voorwaarde volgens Berreke, hun seksleven, dikwijls zo’n drie à vier keer per dag, mocht er in geen geval onder leiden, verminderen of ‘god beware het’, verdwijnen, had hij gezegd.

Julie had haar grote loebas van een vent aangekeken met enige verbazing, hij was op dat moment, net met een grote landbouwtractor het erf opgereden en had die in een schuur geparkeerd. Dan was Julie met een sprong rond zijn nek gevlogen en had hem gigantisch wild getongd. Het resultaat was, dat Berreke zijn jeans open knoopte, zijn lul, die trouwens bij hem altijd tot actie bereid was, prompt in het natte kutje van Julie duwde. In geen tijd, voelde hij haar orgasme opborrelen en achter die tractor, waarbij Julie zich vast hield aan een spatbord van één van die grote wielen. Half op z’n hondjes, kreunde Julie haar orgasme uit en geen tien seconden later, spoot Berreke zich leeg ik haar dampend kutje.

Ik moet nog vertellen dat Berreke een soort van genetische afwijking had en zijn Julie nauwelijks in het echtelijk bed geneukt had en ze waren op dat moment toch al zo’n tien jaar samen, maar op elk plekje van de grote boerderij, had hij haar al wel eens geneukt. (Dat konden jullie trouwens al in een ander verhaal van mijn hand, lezen (Op pensioen deel 4 van 22 aug 2022).

Ik zou Elise de zondag voor de tweede week van augustus, in de voormiddag gaan oppikken. Julie zou die morgen, haar niet gaan wassen en aankleden. Ik kwam tegen een uur of negen bij mevrouw Duvivier en haar dochter toe. Die keek erg somber. Mama Duvivier was nergens te bekennen. Wat later lag haar rolstoel in mijn kofferbak, zat Elise op de passagiersstoel en reden weg, richting de boerderij waar Julie woonde. Elise had nog niets gezegd. Onder het rijden keek ik haar aan en zag tranen uit haar ogen over de kaak rollen.

Na een paar minuten zei ze : “heb een gigantische ruzie met mama gehad deze morgen, ze is razend weggelopen”. “Ze wou niet dat ik haar veertien dagen alleen zou laten”. “Wil je nog wel naar mijn dochter ?” vroeg ik. “Zeker weten” zei Elise. Tien minuten later reed ik met mijn groene Volvo het erf van de grote boerderij van Julie en Berreke op.

Julie kwam direct naar buiten gelopen, trok de deur van mijn auto, kant Elise open en begon die te knuffelen. Berreke van zijn kant had de achterklep van mijn auto al open en met zijn grote kolenschoppen van handen, trok hij de rolstoel er uit en plooide die open. Ik greep dan maar de grote tas van de achterbank en liep naar binnen. Julie zei : “paps, leg die maar op het bed in onze slaapkamer”. “Elise slaapt bij mij deze veertien dagen en Berreke slaapt op de zetel in de woonkamer”. Ik keek naar Berreke en die lachte en zei : “jouw dochter heeft me verweten dat ik toch nooit iets in bed met haar uitspook, dus leg ik me daar maar bij neer”. Hij lachte hard.

Magda, de moeder van Berreke en dus de schoonmoeder van Julie, kwam ook naar buiten en gaf me een dikke knuffel. Dan fluisterde ze in mijn oor : “het zal Berreke ne keer goed doen, van op de zetel te slapen, die doet toch niets met jouw dochter in hun echtelijk bed, maar wel overval op de hele boerderij”. Magda lachte.

Julie en Elise trokken naar de slaapkamer. Die was op het gelijkvloers. Ik ging met Magda op een stoel in het zonnetje voor de gevel zitten en we keuvelden wat. Berreke was op een tractor gesprongen en naar een klant gereden. Zondag of niet, Berreke werkte altijd. Dan zei ik : “Magda, ik denk dat mijn Julie bij jullie hier erg gelukkig is, bedankt daarvoor”. Magda zei : “Rick, je hoeft niets te bedanken, ik weet zeker dan Julie gelukkig is, maar voor mij nog veel belangrijker, jouw Julie maakt van mijn enige zoon een erg gelukkige kerel, ze zorgt voor mijn vent, die niet meer uit de voeten kan, gewoon versleten is van het vele werken, Julie helpt mij waar ze kan, ze heeft ons vier schatten van kleinkinderen bezorgd, mijn zoon, mij en mijn vent nog gelukkiger maken dan dat ze nu al doet, is onmogelijk”. Ik kreeg er zowaar de krop van in de keel. Zo’n prachtig compliment over één van je kinderen krijgen, is buitengewoon aangenaam.

De kinderen van Julie kwamen rond mij hangen en begonnen mij wat te plagen. Een minuut later lieten die pagadders mij over het erf rondrennen en achter hen aanzitten tot ik compleet afgepeigerd was. We speelden ‘tikkertje op den hoge’ wat betekent dat ik achter hen aan kon rennen en ze moest aantikken vooraleer ze op een verhoging konden springen. Ik hoorde hen constant roepen : “pak me dan als je kan” en ze renden in het rond. Dat duurde een hele tijd, tot Magda riep : “hélaba, laat opa Rick nu even uitrusten kinderen !” Naar mij toe hield ze een mok koffie in de lucht. Ik zeeg uitgeput op één van de stoelen aan de gevel neer.

Eén van de pagadders wou naar binnen, maar Magda zei : “hola, gij, nu mag je niet naar binnen, blijf maar buiten spelen”. Het kleine ventje, keerde zich prompt om en liep naar de grote schuur waar zijn broertje en zijn twee zussen aan het spelen waren. Ik keek Magda aan en die glimlachte en zei : “jouw dochter is Elise aan het verwennen, dus laat die maar doen”. Ik dronk van mijn koffie.

‘Toch straf’, dacht ik bij mezelf, ‘mijn Julie, die nog steeds een ‘spring in ’t veld’ was, die had omwille van haar liefde voor Berreke, zich omgetoverd tot een echt boerinnetje en die was nu de dochter van een echt kakmadame met heel veel streken aan het verwennen’. ‘Elise, ietwat snobistisch opgevoed, in combinatie met een wilde boerin, dat is toch wat speciaals’, vond ik.

Vervolg in deel 4
Voor commentaar op dit waargebeurde verhaal, enkel namen en locaties zijn aangepast ; stuur een berichtje naar rickdanvers@yahoo.com of hier op de site. Alle eventueel crimineel interpreteerbare feiten zijn vanzelfsprekend compleet verzonnen. Elke gelijkenis met personen of gebeurtenissen in dit verhaal, berusten louter op toeval. Tevens is dit verhaal enkel bedoeld voor de Gertibaldi site, enkel te kopiëren of te vertalen, mits voorafgaande, schriftelijke toestemming van de auteur.

Sensuele groeten,
Rick