Marga’s Mamakut 9 – Bart (3)

vervolg op Marga’s Mamakut 8

Ik voel wel verliefdheid, maar wil er niet aan toe te geven. Ik ben te vaak teleurgesteld. Mijn doel is het belangrijkste en ik blijf gefocust op het ontvangen van zaad. Daardoor beantwoord ik bewust zijn appjes kort, want ik wil zelf niet te hoge verwachtingen krijgen. En laat hij zichzelf maar bewijzen aan mij. Eerst eens zien of hij woensdag echt komt.

Met Milou heb ik inmiddels een heerlijke tijd. We vertellen we elkaar over hoe we de mannen geil hebben gemaakt en gebruikt hebben. Ik zeg dat ik volgens mij een eisprong heb gevoeld en hoop dat het nu dan wel lukt. We lachen en vrijen intens, maar vooral genieten we van elkaar. Mocht Bart woensdag niet komen, komt Milou bij me eten, spreken we af.

Dan is het woensdag. Ik word heel nerveus wakker en onmiddellijk zit Bart in mijn hoofd. Wat doet hij met mij? Ik ben bang dat hij onze afspraak misschien is vergeten. App hem voor de zekerheid. Hij antwoord gelijk, Ha meid, ik app je als ik op de motor stap. Meer niet, wat moet ik hier nu van denken. Mijn gedachtes gaan alle kanten op.

De tijd kruipt voorbij en ik kan tijdens de lunch geen hap door mijn keel krijgen. Er gaat van alles door mijn hoofd, zal hij me nog wel leuk genoeg zal vinden, wat als hij mij wil maar ik geen kinderen kan krijgen, of vind hij me te dik of niet mooi genoeg, ben ik wel goed genoeg voor hem. Ik voel me zo onzekerheid. Milou word gek van mijn appjes.
Ik ga wat eerder van mijn werk weg om thuis alles voor te bereiden.
Als Bart uiteindelijk apped, hou ik het niet meer. Milou is er gelukkig inmiddels, en ik huil van de spanning. Ze weet me weer rustig te krijgen. Dit heb ik normaal nooit. Volgens mij heeft het verliefdheids virus je te pakken, zegt Milou en lapt me weer op. Ik moet door en ik weet waarvoor ik het doe.

Als ik denk een motor te horen, vlieg ik naar het balkon en kijk naar beneden, maar die rijden door. En dan stopt er eindelijk een motor voor het gebouw. Mijn hart klopt in mijn keel. Dat moet hem zijn. Rustig schatje, zegt Milou, hij mag het niet aan je merken hoor, denk erom. Ze zoent me, loopt de deur uit en wacht een verdieping hoger tot hij binnen is. Mijn schat, ik kan het niet zonder haar, ik mis haar nu al. Maar ik moet dit alleen doen.

Bart heeft een mooie bos bloemen meegenomen en geeft die. Zijn begroeting is cooltjes en ik krijg een kus op mijn wang, niet eens drie. Wat een tegenvaller. Van alle ontmoetings senarios die door mijn hoofd speelde was dit niet wat ik had verwacht. Onmiddellijk realiseer ik me mijn doel en richt me daarop.

Als we zitten te praten voel ik snel die band van een paar dagen geleden weer. Bij het eten is het gezellig en als we daarna op de bank ploffen, zijn we al snel aan het vrijen. Hij wil wel en heeft er zin in. Ik stel me gewillig op en trek hem gelijk mee mijn bed in. Daar zorg ik dat hij snel op knappen staat en buig voorover om me van achteren te laten pakken. Verleidelijk schud ik met mijn kont en zie dat hij niet weet hoe snel hij zijn pik erin moet steken. Geil vertel ik hem dat ik volgespoten wil worden en gedraag me als zijn gewillige zaadslet. Hij neukt me lekker. Ik geniet zo van hem en voel me bijna schuldig dat ik hem gebruik om me zwanger te maken.
Zijn ritme gaat langzaam omhoog en wild stotend ramt hij zijn pik diep in me. Dan komt hij heerlijk in me klaar en ontvang ik zijn zaad in mijn baby fabriekje. Als hij ligt uit te puffen, hoop ik dat het gelukt is. Hij mag best de vader van mijn kind worden.

Ik blijf met hem spelen en hem gebruiken. Ik focus me om hem zo vaak mogelijk leeg te halen. Ik trek alles uit de kast en zeur aan zijn hoofd dat hij bij mij blijft slapen. Ik wil dat hij zich vannacht ook nog in me leegspuit, daarna zien we wel verder. Met veel toneelspel en pijpen lukt het me telkens hem geil te krijgen en echt alles aan me te geven. Ik word meerdere keren geneukt en elk keer leegt hij zijn zak diep in mij en krijg ik zijn bruidsschat in me gespoten.

De volgende ochtend moet hij vroeg weg en maak ik hem wakker. Ik zie er weer op mijn best uit, maar hij heeft daar weinig belangstelling voor. Ik heb lunch voor hem gemaakt, hij heeft haast. We bellen zegt hij en weg is hij. Ik kijk hem na met gemengde gevoelens.
Ik ben toch waarschijnlijk gewoon een bimbo waarin hij zijn zaad kon lozen en zijn interesse is nu voorbij. Die mannen komen toch alleen maar om te neuken. Vaak is het nu toch afgelopen en zie ik ze nooit meer. Ik heb daar tenminste gebruik van gemaakt en mijn ovulatie periode is al bijna voorbij. Enige spijt voel ik wel, ik vind hem echt leuk en had op meer gehoopt.
Ik besef dat zijn verliefdheid waarschijnlijk weg is. Heb ik hem misschien te hard aangepakt of te weinig aandacht gegeven? Maar mijn verliefdheid is duidelijk niet weg. Hoe verder op de dag, hoe meer ik pieker. Ik voel me verdrietig en ben emotioneel.
Even eruit naar de supermarkt. Als ik thuis kom mis ik mijn mobiel. Ik fiets terug, vraag overal, zoek en huil ondertussen. Ik ben radeloos, ik weet niet meer wat ik voel, niets gaat nog goed vandaag. Ik fiets naar Milou haar werk. Milou schrikt heel erg als ze me ziet, regelt direct vrij en gaat met me mee. Milou belt en zoekt naar mijn mobiel, maar zonder resultaat. We hebben onderweg een prepaid kaartje gekocht en haalt thuis haar oude mobiel op. Zo nu kan je me tenminste weer bereiken. Opgelost.
Thuis gekomen kust ze me en zegt, rustig maar schat, eerst een kopje thee. Wat moet ik zonder Milou, ze is zo zorgzaam en zo’n sterke meid. Veel sterker dan ik.

En nu de rest, vertel het allemaal maar aan mij, terwijl ze me omarmt en knuffelt. Ik voel me zo veilig bij haar. Dan vertel ik over Bart, hoe hij vanmorgen weg ging en dat ik denk dat het afgelopen is. Maar dat ik eigenlijk hem niet uit mijn hoofd kan zetten en dat doet pijn.
Gaan we hem gewoon bellen toch, zegt Milou. Met een ruk schiet ik overeind en barst in huilen uit. Milou pakt me beet, ik beef helemaal. Het nummer staat alleen in mijn mobiel, snik ik uit. Nu ben ik hem echt kwijt. Ik heb niets meer van hem, en realiseer me, we kunnen nu ook niet met elkaar bellen zoals we hadden afgesproken. Ik ben radeloos, en hou niet meer op met huilen.

Milou zit met pijn in haar hart me te troosten. Ze denkt na, maar heeft niet echt een oplossing. We gaan beginnen met het regelen van je oude nummer op een nieuw kaartje en je mobiel als vermist opgeven. Meer kunnen we nu niet doen. Ik blijf bij je slapen. Die dag praten we veel en blijft ze me troosten. Moe van de dag gaan we slapen.
Vervolg in Marga’s Mamakut 10