(on)Gewenste intimiteiten 3/4

Ik nam me voor om met onmiddellijke ingang te stoppen met mijn nachtelijke, erotische fantasieën rond mijn bevallige werkgeefster. Een weloverwogen voornemen, maar toen ik die nacht veel te laat mijn bed in dook, lukte het me van geen kanten om die intentie waar te maken. Ik kon niet verhinderen dat ik aldoor bleef denken aan die ontelbare keren dat ik in mijn droomwereld samen met Angela de zevende hemel bereikte. Toen ik na heel wat heen en weer rollen uiteindelijk de ogen sloot en met mijn vingers mijn spleetje begon te stangen, was alle ellende van eerder die dag even helemaal weg. Weer proefde ik haar smaak en hoorde het geluid van haar extase. Ik voelde de fluwelen zachtheid van haar huid op mijn gezicht en lippen. Terwijl ik in mijn fantasie van haar genoot, lag ik al snel als vanouds te kronkelen onder mijn hand, weldra hijgend en schokkend onder invloed van een heerlijk hoogtepunt. Met de ogen gesloten bleef ik eventjes liggen nagenieten, met Angela’s schoonheid op mijn netvlies, haar verrukte kreetjes in mijn oren en haar geur in mijn neus.

Zodra ik mijn ogen opende, haalde de realiteit me echter alweer in. Bij de herinnering aan de woorden die ik las in de mail, was mijn boosheid weer helemaal terug. De gedachte aan haar verhitte kreuntjes verzuurde en maakte plaats voor een hard en cynisch klinkend geluid. Ook de heerlijke overgave van haar lichaam veranderde in iets anders. Iets wat, vergezeld van een zelfvoldane lach, aanvoelde als nemen zonder geven. Ik voelde geen echte, verlammend overgave meer, alleen maar een absoluut dwingen om te krijgen wat ze wilde.
Om mijn woede te ventileren, beet ik zo hard op mijn lip dat ik in tranen uitbarstte. Vanzelf kwamen mijn vingers weer in beweging. Deze keer snel en hard, bijna te pijnlijk voor mijn gevoelige huid, maar ik had het even nodig. Het genoegen overviel me deze keer in harde, schokkende golven, die over mijn rug rolden, mijn maag liet verkrampen en mijn onderbuik in lichterlaaie zetten. Ik trok een pijnlijke grimas terwijl ik diep in mij twee vingers hun ruwe, routinematige handeling liet verder zetten.
Deze keer vervloekte ik elke herinnering aan mijn veel te knappe bazin, wiens beeld alweer door mijn verwarde geest zweefde en gedurende enkele ogenblikken haatte ik haar hartsgrondig. Dat verwarde mij echter zodanig dat ik het gevoel kreeg dat ik stikte.
“Verdomme, Angela!” gromde ik, naar adem happend. De sterke, hartverscheurende kramp die mijn tweede orgasme aankondigde, deed me vanzelf in een soort foetushouding rollen. Ik snikte krokodillentranen, terwijl de geestelijke pijn zich alsnog liet wegdrukken door de heftigheid van het fysieke genot.

Zodra de heftige contracties voorbij waren, lukte het me om mezelf een beetje te ontspannen. Mijn ademhaling werd weer normaal maar de verwarring bleef. Die innerlijke tweestrijd waar ik mee opgescheept zat, liet zich niet wegdrukken en zorgde voor een flinke brok frustratie. Ik wilde boos zijn op Angela. Ik wilde woedend op haar af kunnen stormen om haar eens flink mijn gedacht te zeggen. Op een bepaald moment kwam het zelfs in me op om haar in een val te lokken, zodat ze iets zou doen waarvoor ik haar zou kunnen aanklagen. En toch…, hoe graag ik haar ook wilde haten, ik kon het niet.
Ik weet het wel, er zijn mensen zat bij wie liefde bijna naadloos over kan gaan in haat. Die nacht ontdekte ik echter dat ik zo niet in elkaar stak. Op dat ogenblik realiseerde ik me dat niet ten volle, maar het drong wel tot me door dat, ondanks onze bizarre relatie, mijn liefde voor Angela oprecht was en bleef. Het had geen zin om mezelf nog langer te wentelen in zelfbedrog, want het was mijn eerlijke wens om haar niet te kwetsen. Diep in mijn hart wou ik Angela’s leven niet nodeloos complexer en moeilijker maken. Daarvoor beminde ik haar veel te oprecht.

Op ieder ander moment in mijn leven zou ik mijn baan hebben opgezegd en mezelf daarna tussen de vier muren van mijn appartementje gaan zitten afvragen waarom uitgerekend mij deze mislukking weer moest overkomen. Deze keer kon ik echter niet zomaar weglopen. Ik moest en zou blijven werken, minstens net zolang tot ik wist wat Angela met haar woorden bedoelde. Als zij me niet langer om zich heen wilde hebben, dan bleef mij geen andere keuze dan dat pijnlijke feit te accepteren. Alleen wilde ik dan vooraf wel het precieze waarom weten.

***

De daarop volgende dag gedroeg ik me tegenover Angela zo normaal mogelijk. Dat lukte me al bij al aardig, tot mijn bazin me kort na de middagpauze bij zich riep.
“Tessa, kun je even naar hier komen?”
“Wat is er aan de hand?” riep ik terug. Voor het eerst sinds ik voor haar werkte, stond ik niet direct op om tot bij haar te lopen. Blijkbaar verraste haar dat want het duurde een tiental seconden voor ze antwoordde.
“Ik wil me voorbereiden op mijn meeting van drie uur, Tess. Wil je alsjeblieft naar hier komen?”
“Nu al? vroeg ik, naar de klok kijkend. Het was nog niet eens twee uur.
“Hoezo, nu al?” De verwondering in haar stem was duidelijk te horen. “Euh, ja… nu al.”
Ik beet op mijn lip om vooral geen ‘nee’ te zeggen, want dat was het eerste wat in me opkwam. Uiteraard kon ik dat niet maken als ik niet wilde dat ze zich vragen ging stellen en dus riep ik terug dat ik eraan kwam.

Eenmaal in haar kantoor sloot ik de deur achter me en keek haar aan. Mijn hart sloeg een slag over toen het me opviel dat ze mij met die mooie, kille blauwe ogen van haar monsterend zat aan te kijken. Ergens had ik het idee iets van bezorgdheid in haar blik te lezen. Het volgende moment kreeg ik daarvan de bevestiging.
“Is er iets, Tessa?” vroeg Angela zacht.
Dit was mijn kans om mijn gal te spuwen en haar te confronteren met haar weinig flatterende woorden in die mail. Ik opende mijn mond maar verwijtende woorden kreeg ik niet over mijn lippen. In plaats daarvan koos ik ervoor om op haar vraag te antwoorden met een leugentje om bestwil. “Nee hoor, niets aan de hand,” zei ik zo luchtig mogelijk.
“Ok, goed dan,” reageerde ze met iets van berusting in haar stem. Blijkbaar had ik haar toch niet helemaal overtuigd en tegelijk vroeg ik me af hoe ik in hemelsnaam dat uur dat aan haar vergadering voorafging door moest komen. Zoals ik me op dat moment voelde, zou ik nooit in staat zijn om haar bijna een vol uur te plezieren. In het besef dat ik op het punt stond om emotioneel te kraken, besloot ik om het deze keer snel af te handelen. Een deel van mijn geest probeerde klinisch te denken en dwong me om kalm en onverschillig te blijven.
Lik haar snel naar een hoogtepunt, zei ik botweg tegen mezelf. Zorg ervoor dat ze snel klaarkomt en ze zal je met rust laten….

Gewoontegetrouw liep ik rond haar bureau en intussen draaide Angela haar stoel al in mijn richting. De vertrouwde, lichte vergroting van haar pupillen was er al en net als altijd had ze haar lippen een beetje uit elkaar. Het waren de herkenbare, kleine signalen die mijn hart al ontelbare keren hadden doen overlopen van verliefdheid en mijn lichaam deed tintelen van verlangen. Dit keer echter niet. Ik registreerde die dingetjes wel, maar met een heel wat bottere interpretatie.
Het is alleen maar lust wat ik zie, hield ik me zelf voor. Angela had me ongetwijfeld nodig, maar nergens liet ze blijken dat ze bepaalde gevoelens voor me had. Je bent voor haar gewoon een wandelende vibrator, snauwde ik mezelf inwendig toe. Die visie was nieuw en ik schrok er nogal van, maar tegelijk gaf het perfect aan hoe ik me op dat ogenblik voelde.

Desondanks knielde ik voor haar neer, schoof haar rok omhoog en trok haar slipje naar beneden. Ik zal gelijk maar toegeven dat ik daarbij veel brutaler te werk ging dan anders en dat gold evenzeer voor de manier waarop ik mijn mond op haar schoot perste.
Angela slaakte een diepe zucht en ontspande. Zelf stond ik zowat stijf van de spanning en mijn ogen vulden zich met tranen, toen ik haar vertrouwde, lieve zoetigheid op mijn lippen proefde. Meteen daarop werd mijn boosheid echter alweer de baas over mijn gedachten en gevoelens en eventjes dreigde ik in snikken uit te barsten. Zo angstaanjagend ingewikkeld was de hele situatie.
Angela wilde dat ik ruim de tijd zou nemen om haar te plezieren, maar deze keer wilde ik niet hetzelfde als zij. Toch had ik niet de bedoeling om haar pijn te doen. Ik zou daar niet eens toe in staat zijn en dus kon ik haar maar beter min of meer geven wat ze van me verwachtte. Ze zou krijgen wat ze nodig had om te relaxen. Ik zou haar doen klaarkomen, maar meer ook niet.

Terwijl mijn tong brutaal rond haar spleetje wentelde, kon ik voelen hoe haar lipjes zich openden als de blaadjes van een bloem en tegelijk kwam ook haar klit uit zijn schuilplaats te voorschijn. Mijn getergde hart liet me niet de ruimte voor enige tederheid, waardoor ik meedogenloos en ruw aanviel op haar uitpuilende knopje. Met een verschrokken kreetje spande Angela haar spieren en als reactie op mijn heftigheid, klemde ze haar dijen strak tegen mijn hoofd. Gedreven door een mix van woede en verwarring pakte ik haar benen stevig vast, om meteen daarna mijn boosheid een uitlaatklep te bieden door direct aan te vallen op haar kut.
Haar heerlijke bloem, die ik ontelbare voorgaande keren liefdevol had aanbeden, moest deze keer op geen enkele tederheid rekenen. Ik gunde haar geen inleidende, liefdevolle plagerijtjes maar ging rechtstreeks op zoek naar dat ene doel dat ik voor ogen had. Inmiddels was ik voldoende vertrouwd met haar gevoelige plekjes, zodat ik heel goed wist waar en hoe ik mijn tong moest laten fladderen om haar in sneltreinvaart over de rand te tillen. In geen tijd werd haar ademhaling zwaar en hijgend, wat mij er dan weer toe aanzette om nog brutaler te keer te gaan in haar hunkerende poes. Nog sneller dan ik hoopte, ging Angela aan het grommen. Zodra ik haar eerste, zo vertrouwde stuiptrekking voelde, trok ik me uit haar terug en perste ik mijn mond hard op haar sidderende vlees.
Op het ogenblik waarop Angela wulps hing te schokken in haar stoel, voelde ik een vreemd soort tevredenheid over me heen komen. Mijn bazin mocht het misschien weldra gehad hebben met mij, maar ik kon haar toch maar mooi ten allen tijde doen klaarkomen. Of ze dat nu wilde of niet.

Ook toen ik me rechtop zette en mijn lippen schoon likte, was mijn boosheid nog steeds even groot als toen ik enkele minuten eerder tussen haar benen knielde. Gek genoeg was ik in gedachten al opnieuw bezig met de stapel werk die op mijn eigen bureau op me lag te wachten. Ik wilde opstaan, maar kon het niet. Dat kwam nochtans niet door een aarzeling van mijn kant. Nee, ik kon nergens heen omdat Angela de haren op mijn achterhoofd stevig in haar vuist geklemd hield. Ondanks haar nog steeds versnelde en onregelmatige ademhaling, duwde ze haar schoot op in de richting van mijn mond en toen ik in een reflex mijn mond opende, schuurde ze haar poezelige lipjes over mijn tong.
“Ga nog niet weg, Tessa,” hijgde ze. Met die stevige greep op mijn haren wist ze me op mijn plaatst te houden. “Alsjeblieft… meer…”
Angela huiverde toen mijn tong opnieuw in haar schoof. Ik ook, in de wetenschap dat een flink deel van mij nog steeds aan haar verslaafd was, én aan haar heerlijke, roomzoete smaak, die het bewijs was van het genot dat ik haar ondanks alles had geschonken.

Zodra Angela merkte dat mijn verzet afbrokkelde, loste ze haar greep en begon speels met haar vingers door mijn haren te kroelen. Tegelijkertijd voelde ik mijn woede imploderen. De volgende seconden leek het wel alsof ik in een emotionele rollercoaster terechtkwam. Eerst overviel me een vreemde, teergevoelig leegte maar al gauw drong een verscheurende keuze zich op. Enerzijds wilde ik dat die sterke, ongecompliceerde woede terug zou keren en aan de andere kant was er een onbetwistbare behoefte om Angela te behagen. Uiteindelijk bleek die laatste optie het te halen en al gauw streelde mijn tong haar al opnieuw. Deze keer warm, zacht en liefdevol, en toen ik op haar zo gevoelige knopje begon te sabbelen, wist Angela het laatste restje weerstand dat ik nog in me had helemaal weg te vegen.
“Oh God… Jessie,” prevelde ze hees, “je bent een… een schat.”
Die laatste toevoeging was nieuw en liet me huiveren. Mijn handen gleden vanzelf naar die gladde heupen van haar en ditmaal likte ik haar intens en diep.
“Ja… oh ja,” lispelde ze zacht, waarbij ik enige huivering in haar stem kon merken.
Toch kwam het als een verrassing toen ze haar benen op mijn schouders legde. De satijnzachte huid van haar dijen streelde mijn wangen en als vanzelf gleden mijn handen onder haar billen.

Angela’s kuiten drukten stevig op mijn schouders op het moment dat ze zich verder onderuit liet zakken. Toen ik opkeek, lag haar bovenlichaam languit voor me uitgestrekt. Alleen nog haar hoofd raakte de leuning van haar stoel. Haar schouders rustten op het zitvlak, maar voor de verdere ondersteuning van haar begeerlijke lichaam vertrouwde ze op mij. Ze haalde een hand van mijn achterhoofd weg en haakte haar arm achter de rugleuning. Haar lichaam opbollend, duwde ze haar van het vocht glimmende schoot op en in een rustig tempo begon ze de toegang tot haar kutje over mijn tong te schuren.
Toen Angela kreunde, deed ik spontaan met haar mee, terwijl een verbazend helder beeld door mijn overijverige geest flitste. Ik zag haar lang uitgestrekt en naakt voor me liggen, temidden van een groot zacht bed. In mijn op volle toeren draaiende fantasie greep Angela met beide handen de spijlen aan het hoofdeinde van het bed stevig vast op het moment waarop ik haar met behulp van mijn vingers en mijn tong naar een extatisch genot tilde. Meteen daarop flitste nog een ander beeld door mijn hoofd, iets héél anders zelfs. Iets wat ik maar al te graag zou doen als ik daar ooit de kans toe kreeg…

***

“Oh ja, Tessa… dit is… dit is hemels!”
Angela’s uitroep haalde me terug naar de realiteit. Mijn fantasiebeelden verdwenen naar de achtergrond en ik kon me weer concentreren op datgene waar ik mee bezig was. Wervelend en spiraalsgewijs mijn tong in en uit haar vochtige nattigheid soppend, wisselde ik af met gretig slurpen en zuigen op haar lipjes en haar klit, waarbij ik af en toe de tijd nam om tegelijk ook de binnenkant van haar dijen met zalvende kusjes te overladen. Dit alles miste zijn effect niet. Ik had het nog niet eerder meegemaakt dat haar vocht zo overdadig stroomde. Gulzig laafde ik me aan haar romige nectar, intussen bijna wanhopig proberend om steeds dieper in haar te komen. Ja, ik geef het toe, ik wilde alles, want misschien was dit wel de allerlaatste keer dat ik intiem kon zijn met haar. Als ik Angela binnenkort voor eens en voor altijd uit mijn hart en uit mijn hoofd moest bannen, dan zou een laatste, zoet smakende herinnering me daarbij wellicht flink helpen.
“Ah… Wat doe… O, oohhh.” Verder dan dit soort verhit gestamel kwam ze niet meer toen ik mijn tong genadeloos in en uit haar pompte, razendsnel en zo diep als ik maar kon. Gedreven door grimmigheid verloor ik geen tijd meer aan tederheid, maar concentreerde ik me nog enkel op het doel wat ik voor ogen had.
Als ze me straks of morgen ontsloeg, zou dit met zekerheid onze laatste keer zijn. Een ‘afsluiter’ waarbij ik me als gebruikt zou voelen, zag ik echt niet zitten en dat was de belangrijkste reden dat ik op dat moment resoluut het voortouw nam. Ik wilde dat Angela straks voor me zou gillen van genot. Dát wilde ik van haar horen. Angela was van mij, én van mij afhankelijk. In ieder geval voelde ik het op dat moment zo aan en met dat goede gevoel in het achterhoofd, was ik vastbesloten om daar optimaal gebruik van te maken. Nou ja, helemaal optimaal was het toch ook weer niet, omdat ik met heel veel plezier ook haar borsten flink onder handen had willen nemen. Helaas kon dat niet want haar billen hadden mijn handen nodig als ondersteuning. Als ik die daar weghaalde, zou ze met haar sierlijke kont zomaar op de grond vallen en dan was al mijn moeite voor niets geweest.

Eerlijkheidshalve hoor ik er hier wel bij te vertellen dat Angela absoluut niet als een zak bloem op mij hing te leunen. Nee, ook zonder dat zij de exacte reden van mijn ongekende vurigheid wist, ging ze alsmaar meer aan het kronkelen en haar lichaam naar mij op te bokken. Weldra ging haar hijgende ademhaling over in korte, piepende hapjes, waardoor ik wist dat ze dicht tegen haar hoogtepunt aan zat. Toen ze meteen daarna haar wulps gekronkel staakte en ik in mijn handpalmen haar bilspieren voelde aanspannen, wist ik dat ze dat moment probeerde tegen te houden of toch minstens uit te stellen. Ik had er echter geen zin in om haar die kans te geven, dus zoog ik genadeloos en harder dan ooit op haar klit. Op datzelfde moment duwde ik mij vingernagels diep in het malse vlees van haar billen, behalve de wijsvinger van mijn rechterhand. Die perste ik krachtig tegen haar poepgaatje aan.
Mijn verrassende charge werkte. Angela schreeuwde haar genot uit, veel luider dan ooit voordien. Haar hand in mijn haar balde zich tot een vuist en hoewel ze met open mond op mijn handen en mijn schouders hing te sidderen, viel haar ademhaling tijdelijk stil. Tijdens de duur van haar orgasme bleef ik haar ongenadig zuigen en ik denk zelfs te mogen zeggen dat haar climaxmoment daardoor behoorlijk werd gerekt.

Eenmaal haar laatste contracties waren weggeëbd, bleef haar hand alsnog verstrikt in mijn haar. Toch had ik niet het idee dat het daaraan lag dat we allebei in onze positie bleven hangen. Zelf kon ik het niet opbrengen om me van haar los te maken en Angela had wellicht daar even de energie niet voor.
Toen ik na een paar minuten mijn ogen opende, merkte ik dat zij me aankeek. Haar ogen stonden groot en leken licht geglazuurd. Echt verwonderlijk leek me dat niet na een orgasme van die omvang. Wat we elkaar precies zegden in dat relaxmoment is iets wat ik me niet precies meer herinner, behalve dan dit ik Angela op een bepaald moment vroeg om haar benen een klein beetje te verleggen omwille van een opkomende kramp in mijn nek.
Terwijl zij zich verplaatste, gleden mijn lippen over haar intieme plekje en de wijde omgeving eromheen. Hoewel het absoluut niet bewust gebeurde, hoorde ik Angela zacht kreunen.
“Tessa,” fluisterde ze zacht.
Nee, dacht ik… Dit was niet de manier hoe ik op dit moment door haar genoemd wilde worden. Ik inhaleerde diep en blies mijn adem langzaam uit over haar mooi getrimde, blonde donshaartjes en gelijk ook maar over haar bolle pubis. Daarna liet ik mijn lippen plagerig over de toegang tot haar hemelse spleetje glijden. Ik deed het zonder te likken, met de bedoeling om haar zo zacht mogelijk te liefkozen. Toch hapte ze naar adem en haar ogen werden alweer groot. Op een bepaalde manier straalden ze iets warms uit, wat ik interpreteerde als een kenmerk van haar diepe emotie. Toch durfde ik een poging om die emotie te identificeren niet aan. Stel dat ze toch…
Nee! berispte ik mezelf. Angela voel niet hetzelfde voor mij als ik voor haar, anders zou ze zich nooit zo laagdunkend over mij hebben uitgelaten in die mail. Ik kon maar beter nergens op hopen want dat zou de zaken alleen maar bemoeilijken.
Op zich was dat besluit niet bepaald goed voor het onder controle houden van mijn eigen emoties. Mijn hele bewustzijn zat immers nog vol restanten van woede, van lust, verlangen, én van een diepgewortelde verliefdheid die ik nooit zou kunnen uiten. Bang als ik was dat Angela die gevoelens in mijn ogen zou kunnen aflezen, durfde ik haar niet langer aankijken. Ik richtte mijn blik weer op haar schoot, maar dat was zonder haar gerekend.
“Niet wegkijken, Tessie…,” fluisterde ze, “alsjeblieft…”
De blijdschap die ik voelde om de tedere manier waarop ze mijn troetelnaampje uitsprak, was het zetje dat ik nodig had om op haar verzoek in te gaan.
“Liefje…,” zei ze zacht op het moment dat ik haar weer aankeek, “we hebben nog een kwartiertje…”
De combinatie van Angela’s suggestieve opmerking én het gebruik van zo’n lief woord, tilde mijn toch al hoge graad van opwinding nog minstens één, zoniet twee trapjes hoger. Zo kon het gebeuren dat haar poesje opnieuw begon te likken, maar dit keer met onze blikken aan elkaar gekoppeld. Angela ging vrijwel direct aan het kreunen en haar schitterende blauwe ogen werden zo mogelijk nog groter. Ze zakte nog wat meer onderuit en tegelijk trok ze me wat dieper tussen haar dijen door met haar onderbenen druk uit te oefenen op mijn rug.

Haar schouders lagen nu helemaal op het zitvlak van haar stoel, maar omdat haar zwaartepunt nu anders lag, kon ik mijn handen wat hoger schuiven. Teder strelend gleden mijn vingers over haar rug op en neer, waardoor Angela zich nog meer ontspande. Deze keer likte ik haar niet, ik ‘verslond’ haar met mijn lippen en mijn tong. Het gevolg was dat zij zo mogelijk nog meer op mij ging leunen. Dat dwong mij vanzelf in een meer achterover leunende positie, wilde mijn mond het contact met haar aanlokkelijke vrouwelijkheid niet verliezen. Net toen ik bedacht dat die houding te pijnlijk was om vol te houden, werd ik plots meegesleurd in een verrassende wiegende beweging die ze inzette. Mezelf afwisselend opdrukkend en weer door de heupen zakkend, begon ik voorzichtig maar bewust met Angela mee te schommelen. Aanvankelijk was het een beetje tasten en zoeken, maar al gauw hadden we een gezapig, harmonieus ritme te pakken.Onmogelijk te zeggen wie van ons hiervan het meeste genoot, maar afgaande op haar toenemende gehijg, beleefde ook zij heel wat genot aan onze ietwat vreemde lichaamsmassage.
Voor mezelf kwam daar nog een niet te versmaden bijkomstigheid bovenop. Bij elke voor en achterwaartse schommeling schuurde mijn slipje ontzettend lekker over mijn toch al goed gesmeerde poesje. Al gauw kreunde ik om mijn eigen genot en instinctief begon ik mijn heupbewegingen gerichter te sturen.
Angela smaakte even lekker als altijd, maar nu we elkaar voortdurend in de ogen bleven kijken, gaf dat – samen met het ontzettend opwindende gevoel in mijn schoot – een extra dimensie aan het mogen verwennen van haar kut. Kijkend in haar mooie ogen, waarin de opwinding te lezen stond, realiseerde ik me dat ik wat graag zou willen dat dit moment nooit zou eindigen.

Terwijl we heerlijk ritmisch tegen elkaar op bleven bewegen, bekommerde ik me zo goed mogelijk om haar genot. Met opzet zeg ik ‘zo goed mogelijk’, want ik kreeg het zelf onderin al snel zo flink te pakken dat ik automatisch gelijk met Angela op begon te kreunen. Tot hiertoe was ik altijd heel voorzichtig en terughoudend omgesprongen met de dingen die mijn eigen genot dreigden te versterken. Doelbewust had ik de aandacht daarvoor, net als het toegeven daaraan, altijd uitgesteld tot de nachtelijke momenten met mezelf in de vertrouwde beslotenheid van mijn slaapkamer. Instinctief had ik altijd geweten en aangevoeld dat er ergens een lijn was die ik niet mocht overschrijden.
Wat me nu overkwam was echter zo sterk, zo heerlijk opwindend ook, dat uitstellen me deze keer niet ging lukken. Met de seconde groeide het verlangen om datgene wat in mijn stoutste fantasie al ontelbare keren gebeurde, nu eindelijk maar eens waarheid te laten worden… namelijk, samen met Angela klaarkomen.

Gemakkelijk was het zeker niet, maar het lukte me om Angela strak te blijven aankijken, en tegelijk evenveel overtuiging te blijven leggen in zowel ons harmonieus geschommel, als in het verwennen van haar hunkerende poesje. Daardoor merkte ze niet op dat ik haar nog enkel met mijn linkerhand ondersteunde. Mijn rechterhand gleed naar de sluiting van mijn jeans en paar tellen later schoven mijn vingers in mijn doorweekte slipje. Een verhit kreuntje viel niet tegen te houden toen ik mij tintelende knopje aanraakte en ondanks haar eigen opwinding ontging dat Angela niet. Hoewel ze door de houding waarin ze lag onmogelijk gezien kon hebben wat aan de basis lag van mijn opgewonden geluidje, stuurde ze me een samenzweerderige knipoog toe. Daardoor gerustgesteld knipoogde ik terug, en terwijl het aanvankelijke gevoel dat ik haar belazerde afbrokkelde, vingerde ik mezelf in exact hetzelfde tempo als waarmee mijn tong in en uit haar gleed. Al gauw werd de prikkelende sensatie in mijn onderbuik zo sterk dat ik mezelf moest dwingen om me zeker ook op Angela’s genot te blijven concentreren.
Terwijl we elkaar aldoor strak bleven aankijken, lukte het me redelijk om zelf geduldig te zijn en de tijd te nemen om haar naar de rand van een extatische ontlading te brengen. Het duurde best even, maar toen haar ogen in hun kassen begonnen te rollen, wist ik dat ze het niet langer kon tegenhouden. Weldra volgde daarvan ook de verbale bevestiging.
“Ah… Tessie!.. Aah… Oooh…!’

Terwijl haar geschreeuw uitstierf, was ik hoognodig toe aan een inhaalbeweging en dus stond ik mezelf toe om plots heel wat intensiever te keer te gaan in mijn slipje.
“Aahaaaah..!’ De kreet die ze slaakte vlak toen ik haar voor de derde keer die middag over de rand tilde, galmde door Angela’s kantoor en het volgende moment voelde ik haar heupen ongecontroleerd rillen. Enkele noeste vingerbewegingen later hing ik, bijtend op mijn onderlip, met haar mee te schokken, intens gelukkig omdat mijn inspanning om Angela in haar orgasme te vergezellen had geloond.
Zodra ik een beetje tot rust kwam, ritste ik met klamme vingers de ritssluiting van mijn jeans weer dicht en net op tijd realiseerde ik me dat ik me niet kon bewegen zonder dat Angela uit haar stoel zou vallen. Het was haar aan te zien dat drie keer klaarkomen op zo’n korte tijd een behoorlijke fysieke tol eiste. Dus had ik er alle begrip voor dat Angela wat meer tijdig nodig had om weer tot rust te komen.
Zodra ze daarvoor de nodige energie kon verzamelen, haalde ze haar benen van mijn schouders en steunend op de armleuningen duwde ze zichzelf rechtop in haar stoel.
Mijn benen reken wel van rubber, zoveel moeite hadden ze om mijn gewicht te dragen. Toen Angela uit haar stoel kwam, bleek zij al even wankel op haar benen te staan als ik. Wat dat betrof konden we elkaar de hand rijken, en toch leken we het geen van beiden aan te durven om elkaar ook ‘na de daad’ in de ogen te kijken.
Mijn blik dwaalde in de richting van de wandklok en ik schrok.
“Euh… Angela,” stamelde ik blozend, “die…die vergadering is vijf minuten geleden al begonnen. Het spijt me… Ik zal vlug naar de vergaderzaal bellen dat jij er binnen enkele minuten zult zijn” Zonder haar antwoord af te wachten, liep ik met wankele tred terug naar mijn bureau.

Later die middag, toen ik terugkwam van een laatste tripje naar het kopieerapparaat voor die dag, was Angela me aan het opwachten in mijn kleine kantoortje. Ze zat met een dij op de hoek van mijn bureau en hield wat papieren in de hand die ik direct herkende als blauwdrukken, zoals die bij een architect voorafgaan aan het definitieve plan.
Meteen flitsten er een aantal dingen door mijn hoofd. Angela ging de praktijk dus wel degelijk uitbreiden, wellicht ook de huidige kantoren renoveren, nieuwe mensen in dienst nemen en… mij ontslaan.
In een poging om mijn bange voorgevoel voor haar verborgen te houden, rechtte ik mijn rug en na een begroetend knikje nam ik plaats achter mijn bureau. Angela draaide zich in mijn richting en glimlachte. Hoe ik het voor elkaar kreeg, dat weet ik niet, maar na enige aarzeling zond ik een flauw glimlachje terug.
“Tessa…” klonk het aarzelend, “mag ik er van uit gaan dat jij links en rechts al wel wat hebt opgevangen over de plannen die we hebben met ons kantoor?”
Ik hield het bij een knikje want op mijn stem durfde ik niet te vertrouwen. ‘Ons kantoor’… Jaja, dat zal wel, dacht ik somber. Voor hoe lang nog?
“Dit zijn de blauwdrukken,” zei Angela, de papieren op mijn bureau leggend. “Straks ga ik bij de architect langs om nog wat details door te nemen, maar ik wilde eerst met jouw praten.”
Opnieuw knikte ik, al liet ik er dit keer een beverig klinkende “Natuurlijk” op volgen. Wat viel er nog te praten? Waarom zei ze niet direct waar het op stond?

Ik denk dat het knikje in mijn stem haar niet ontging, want met een lichte frons op haar voorhoofd keek ze me gedurende enkele seconden onderzoekend aan.
“Tessa,” zei ze, “er komen twee nieuwe kantoren bij op de zolderverdieping. Daarnaast wordt de vergaderzaal op het gelijkvloers gehalveerd, zodat er ook daar ruimte vrij komt voor een bijkomend kantoor. Nou ja… eigenlijk zeg ik je dit alleen maar ter informatie. In feite belangt dat jou niet zozeer aan, maar wat nu volgt wel… Tess, er zullen minstens twee, wellicht zelfs drie nieuwe partners bijkomen. Uiteraard zullen die nieuwe advocaten ook ondersteuning nodig hebben en dus zullen we ook nieuwe medewerkers in dienst moeten nemen.”
“Natuurlijk!” Deze keer klonk mijn stem wel krachtig, bijna spottend zelfs. Het leverde me een nieuwe onderzoekende blik op, terwijl er een duidelijke blos op haar wangen verscheen. Toch vertikte ik het om het haar gemakkelijker te maken door mijn blik af te wenden. Ook al was ik tot over mijn oren verliefd op Angela, Dan nog mocht ze gerust voelen dat ik niet blij was met het verlies van mijn baan. Ergens wist ik wel dat ik me als een idioot gedroeg, maar daar kon ik op dat moment weinig of niets aan doen. De angst voor mijn nakende ontslag werkte zo verlammend dat ik nauwelijks nog helder kon denken. Toch leek er ergens nog een fris plekje in mijn vertroebelde geest te zijn, wat registreerde dat Angela het moeilijk had om me te zeggen wat er te zeggen viel. Toen ze na een pijnlijk aanvoelende stilte weer begon te spreken, had ze haar hoofd van me afgewend.

“Kijk, Tessa, het zit zo,” zei ze zacht. “Met die nieuwe, juridisch geschoolde medewerkers erbij, zullen we iemand nodig hebben die heel onze administratie in goed banen leidt. Iemand die onze medewerkers aanstuurt, anders gaan we teveel langs elkaar heen werken en dat komt op termijn nooit goed.”
“Ach zo,” reageerde ik droogjes, ook al omdat ik zo gauw niets anders kon bedenken. Welke boodschap ik als bijna ontslagen werknemer daaraan had, dat was mij een raadsel.
“Ja, Tessa,” ging ze verder, nog steeds met haar blik van me afgewend, “we zullen de praktijk moeten opdelen in een aantal specifieke vakgebieden, enzovoorts…”
Ik koos ervoor om even niet te reageren en Angela schraapte haar keel. Toen ze verder sprak, klonk haar stem zo zwak dat ik haar amper kon verstaan.
“De coördinatie van onze administratie lijkt me een taak die jou op het lijf geschreven is. Tess… als jij de stap wilt zetten van assistent naar kantoormanager, dan zal ik dat begrijpen. Ik geef jou de eerste keuze.”
Met mijn ogen knipperend, probeerde ik de betekenis van haar woorden te vatten. “De eerste keus?” vroeg ik. “Hoezo?”
Nu keek Angela me wel aan en terwijl ze dat deed, merkte ik een duidelijke onzekerheid in haar blik die ik nooit eerder had gezien.
“Ik bedoel… ik zou…”stamelde ze. “Nou ja, liefst van al zou ik willen dat jij mijn assistente blijft, Tess. Jij en ik zijn zo…euh… zo op elkaar ingespeeld, zal ik maar zeggen… Aan de andere kant besef ik maar al te goed dat ik niet van je mag verwachten dat jij voor eeuwig assistente blijft. Als jij een stap voorwaarts wilt zetten in jouw carrière, dan ben ik de eerste om dat te begrijpen.”

Ik geef het maar toe. Nog minstens een volle minuut had ik nodig om mijn gedachten te ordenen en om ten volle te begrijpen wat er aan de hand was. Een beslissing nemen daarentegen, dát koste me slechts een fractie van een seconde.
“Ik… Angela… ik wil bij jou blijven.”
Nog terwijl ik het zei, realiseerde ik me dat mijn antwoord ongetwijfeld idioot overkwam. Dit was nu niet bepaald de ideale woordkeuze als je tegen je baas spreekt, maar tegelijk was dat niet mijn enige zorg. In feite had ik drie problemen. Ten eerste moest ik een volwassene manier van ‘ja’ zeggen vinden, die niet klonk als een uitspraak van een verliefde puber. Ten tweede moest ik mijn gelukzalige gevoel, wat mij bij deze onverwachte positieve wending overviel, onder controle krijgen en een plekje zien te geven. Als laatste moest ik proberen om mijn waardigheid te herstellen.
“Ja, Angela,” stamelde ik uiteindelijk, “Ik denk ook dat wij… euh… vrij goed samenwerken. Ik wil graag voor jou blijven werken.”
Angela legde haar warme hand op de mijne en stuurde me een stralende glimlach toe. Het was heus niet moeilijk voor me om te merken dat deze glimlach een heel andere allure had dan haar professionele glimlachjes die ik al zo vaak had gezien.
“Weet je het zeker?” vroeg ze.
“Héél zeker.”
“Ik ben heel blij om dat te horen, Tessa.” Het waren geen holle woorden. Dat zag ik toen ze mijn hand losliet en mijn blik de hare kruiste. Haar ogen straalden gewoonweg blijdschap uit en ik kreeg het spontaan warm om het hart. “Zeg Tess,” zei ze nog, “wat jouw verloning betreft… Ik zorg ervoor dat jij straks hetzelfde loon krijgt als die nieuwe, nog aan te nemen kantoormanager.”
“Dank je,” mompelde ik, stilaan helemaal ondersteboven. Dit was écht wel mijn ‘lucky day’. Spontaan ging ik aan het blozen bij de gedachte dat ik haar, hier én nu, wel zou willen zoenen. Zover kwam het echter niet, want Angela scharrelde de blauwdrukken van mijn bureau en liep in de richting van haar kantoor. Bij de deur draaide ze zich om.
Tessa..?” vroeg ze.
Mijn hoofd draaide met een ruk haar kant op, terwijl ik mijn gedachten slechts met moeite kon losmaken van de smeltkroes aan emoties die door mijn lijf gierden.
“Wat?” flapte ik eruit en Angela lachte om mijn onbeholpen reactie.
“Een potentiële cliënt is door zijn advocatenkantoor in Londen naar mij doorverwezen om zijn commerciële belangen hier in België te behartigen,” zei ze. In een nerveus gebaar haalde ze een hand door haar haren en heel even leek het alsof ze twijfelde. “De hoofdzetel van zijn bedrijf is in Engeland en omdat hij daar zijn handen al meer dan vol heeft, zoekt hij iemand die zijn zaken hier voor hem regelt. Ik denk dat het een boeiende uitdaging voor ons kantoor kan zijn en dus heb ik zijn uitnodiging om dit weekend voor een uitgebreide kennismaking naar Londen te gaan maar aangenomen. Het vliegtuig, twee nachten in een chique hotel, de maaltijden… Alles wordt door hem betaald, én ik mag zelfs een assistent meebrengen.” Angela’s ogen zochten de mijne. “Tessa, ik weet niet of jij al plannen hebt voor het weekend, maar als dat niet zo is, dan zou ik het heel fijn vinden als jij me wilde vergezellen. Het zou leuk zijn om, tussen de ontmoetingen met die man door, er samen met jou een korte vakantie van te maken. Wat… wat denk je van mijn voorstel?”

Het mag duidelijk zijn dat ik Angela enkele ogenblikken helemaal perplex aangaapte. Mijn geluk kon vandaag blijkbaar écht niet op.
“Dat klinkt prachtig,” antwoordde ik uiteindelijk. “Ik ga mee.”
Tegelijkertijd was ik wat blij dat mijn charmante bazin mijn gedachten niet kon lezen. Wellicht zou ik me rot schamen als ze wist wat er in mijn hoofd omging. Toch kon ik het niet helpen dat mijn geest in overdrive ging en terugschakelde naar een beeld dat al eerder door mijn hoofd flitste… Een opwindende scène was het, even liefdevol als passioneel, én waarin een groot, zacht hotelbed een heel prominente rol speelde.

***

“Ik moet toegeven dat je niet overdreven hebt, Angela,” mompelde ik. “Zo’n Thaise massage is helemaal niet verkeerd en minstens even nuttig als lekker lang uitslapen.”
Mijn werkgeefster knikte en liet daar een ontspannen zuchtje op volgen. Het was zaterdagmorgen en we lagen naast elkaar op de vloer van mijn hotelkamer, op een speciaal voor die behandeling uitgerold tapijtje, slechts gehuld in een groot, wit badlaken, waarop in opzichtige letters de naam van het hotel stond geborduurd. De beide masseuses zetten zwijgzaam hun heilzame behandeling verder en kneedden vakkundig elke vermoeidheid en spanning uit onze spieren. Ook wij hielden tijdens de rest van de deugddoende relaxatiesessie onze mond en genoten van de manier waarop die ervaren vrouwenhanden onze schouders en onze nek bewerkten. Na iets meer dan een uur waren de dames, duidelijk van oosterse origine, helemaal klaar met ons. Ze hielpen ons bij het opstaan en terwijl Angela en ik de handdoeken rondom onze lichamen wat fatsoeneerden, rolden onze masseuses de tapijtjes weer op. Na een diepe buiging in onze richting verlieten ze de kamer.
Eenmaal de deur achter hen dicht viel, imiteerde ik met een uitgestreken gezicht die oosterse afscheidsgroet, iets wat Angela liet schaterlachen. Het deed me goed om haar zo hartelijk te zien lachen, want de voorbije week op kantoor maakte ze een vermoeide, gestreste indruk.

Angela had een kamer aan de overkant van de gang, waar ze de voorbije nacht ook had geslapen. Voor de massage – een voorstel van haar trouwens om van die hotelfaciliteit gebruik te maken – was ze na het ontbijt naar mijn kamer gekomen, zodat we die behandeling samen konden beleven. Ze had zich eerder wel al in mijn kleine badkamertje omgekleed, maar nu de door haar bestelde massage voorbij was, nam ze eigenlijk pas echt de tijd om eens goed rond te kijken in mijn kamer. Net als ik was ze gecharmeerd door het rustieke karakter dat het hele interieur uitstraalde. Volgens haar was mijn kamer veel mooier dan de hare, die naar eigen zeggen, de huiselijke warmte miste die ze in de mijne wel aantrof.

“Wat vond jij van hem?” veranderde Angela plots van onderwerp, daarmee verwijzend naar de eigenlijke reden van ons weekendje Londen.
In de luchthaven hadden we op vrijdagavond, direct na de landing, al een korte ontmoeting gehad met die potentiële Britse cliënt. Blijkbaar leek die man zo te popelen van ongeduld om kennis te maken met Angela, dat hij ons in de aankomsthal stond op te wachten. Op het eerste zicht leek Angela onder de indruk van hem, maar zelf vond ik die man er maar een beetje saai uitzien en niet echt vlot in de omgang. Niet dat het mij veel kon schelen, want ik zou toch maar zijdelings met hem te maken krijgen.
“Ach, hij leek… interessant,” antwoordde ik, kiezend voor een hoffelijk antwoord.
Angela was al op weg naar de badkamer, maar halverwege keerde ze op haar stappen terug.
“Interessant…hm… Dat is best een welwillende definitie voor zo’n rare snuiter,” grinnikte ze. We keken elkaar aan en schoten allebei in de lach. “Ach Tess, die man is zo saai als afwaswater. Toch denk ik dat het voor ons kantoor een heel goede zaak kan zijn als we in zee gaan met zo’n internationaal gerenommeerd bedrijf, zelfs al is de CO gewoon een saaie pief.”
Deze keer was het mijn beurt om te grinniken en tegelijk wierp ik een steelse blik op twee lange, stevige benen die onder haar zedig dichtgeknoopte handdoek uitstaken.
“Bedankt voor de massage, Angela. Het was echt een heerlijke ervaring.”
“Graag gedaan,” grijnsde ze. “Als Barry Boyer vindt dat we het hier op zijn kosten naar onze zin moeten maken, dan kunnen we daar maar beter van profiteren.”

Ik zag hoe mijn bazin weer naar de badkamer begon te lopen. Meer dan waarschijnlijk ging ze zich aankleden, maar dat was iets wat niet direct in mijn plannen paste. Veel liever had ik ruim de tijd genomen voor een lang uitgesponnen ouverture, maar nu kon ik niet anders dan snel reageren.
“Angela?” vroeg ik zachtjes.
Ze draaide haar hoofd in mijn richting en op het moment dat onze blikken elkaar kruisten, voelde ik me plots veel minder zeker van mijn stuk.
“Angela, ik… Wat ik wil zeggen…” stotterde ik, “Als ik kan helpen bij… bij de voorbereiding op de vergadering van straks met die Engelsman, dan… dan moet je dat gewoon zeggen hoor.”
“Oh?” reageerde ze, even met de ogen knipperend. “Dat is wel in orde, denk ik. Het wordt straks niet echt een vergadering. Dat is voor later, als zijn eigen advocaat terug is uit vakantie. Deze middag wil hij me een rondleiding geven in zijn bedrijf”
Angela’s stem klonk even ongedwongen als wanneer ze me op kantoor vroeg om wat notities te nemen. Het was me duidelijk dat ze de onderliggende boodschap in mijn woorden niet opmerkte en dus moest ik er nog een schepje bovenop doen. De voorbije nachten had ik niet voor niets urenlang liggen piekeren, vooraleer ik uiteindelijk tot het besluit kwam dat ik tijdens dit weekend mijn kans moest wagen.
“Nou ja,” zei ik zo nonchalant mogelijk, “Ik wilde je alleen maar even zeggen dat je me altijd om iets… iets extra mag vragen, mocht je op een of andere manier niet genoeg hebben aan die massage van daarnet.”

Wordt vervolgd